MIR

[p. 36]

Sluier van Europaaant.

Stervend
in ontelbare eilanden
van gelijk,

werd jij geen Kreta,
leugenachtig paradijs
van ieder voor zich! Nu
ligt het lijk van Europa
- in duizend brokstukken -
te kijk.

O Zeus, gedenk je
volmaakte omarming
van beschavingen -
in de vrouw
die door een stier
werd bemind.

Laat mij haar sluier,
haar kind.

[p. 37]

Фата Европыaant.

Умирая
в бесчисленных островах
правоты,

Критом не стала ты,
псевдорай,
где каждый сам за себя!
И вот труп Европы -
из тысяч обломков -
лежит на потеху толпы.

О Зевс, вспомни
совершенное
объятье
цивилизаций -
в женщине,
в которую бык
был влюблён.

Оставь мне её фату,
ребенка её.