Simpelveld en Bocholtz door de ogen van Arnold Dydden, pastoor 1571-1616

[p. 94]

Nawoord

Beginnend aan een zelfgekozen opdracht is er de gelukzalige onwetendheid over vele voetangels en klemmen op de weg. De zekerheid van eigen capaciteiten bleek uiteindelijk een illusie. Hulp van anderen was broodnodig. Zonder hen was dit project nooit afgerond.

Om te starten was er de transcriptie van Boek 1 door de oorspronkelijke Dyddengroep. Knappe prestatie, maar met name de Latijnse teksten bleken extra valkuilen te hebben. Alles dus nog eens doornemen.

Het digitaal verwerken van de teksten zou nooit gelukt zijn zonder de hulp van mijn vrouw Nel. Bij het invoeren van de transcriptie en vertalingen was haar steun onmisbaar en vooral bij de controle en de bewerkingen op het laatst. Bovendien toonde ze onmogelijk veel geduld met mijn fixatie. En dan de taal van de vertalingen.

Lea Nijsten-Höfte heeft veel teksten van taalkundig commentaar voorzien. Bij de oud-franse teksten kreeg ik hulp van Piet Severens.

Wat dacht u van de onbegrijpelijke recepten op folio 174v? Annette Bierman van de KNMP moest er aan te pas komen om de geheimzinnige plantennamen en de nog moeilijker tekens te verklaren. Ze deed dat met veel plezier. Zonder Peter Koehler was het hoofdstuk over geneeskunde niet van de grond gekomen.

Even lastig waren de maten, gewichten en munten. Leo Harzon, de laatste van de oude Dyddengroep, heeft er zich in vastgebeten en met resultaat. Ook de toponiemen kostten Leo veel tijd, maar Armin en Pascalle Hamers en Kitty Bastin stortten zich er vervolgens dagenlang op. Van Math Klinkers van de Bongardbibliotheek kreeg ik veel hulp.

Het fotograferen van de beide boeken door Piet Janssen nam extra werk uit handen. De kaarten van Armin Hamers bleken onmisbaar. Het verzamelen van illustraties nam de redactiegroep zelfvoor zijn rekening.

Informatie over de norbertijnen was niet eenvoudig te verkrijgen. Gelukkig was er Herman Janssens, norbertijn uit Averbode. Hij leverde veel bruikbare kennis over de premonstratensers.

[p. 95]

Laat ik de redactiecommissie niet vergeten. Luc Wolters bleek een zeer serieuze lezer met veel voorstellen tot verbetering. Ortwin Reitz nam de lay out deels voor zijn rekening. Volgens mij heeft hij zich te laat gerealiseerd hoeveel werk het hem zou kosten. Laat ik Karin Eken vooral niet vergeten. Zij was degene met de mooie ideeën en zorgde voor de contacten met de drukkers. Door haar heeft het boek zijn prachtige vorm gekregen.

Tenslotte: Toen het werk begon, hoopte ik op steun van mijn oude vriend Huub Franssen. Jammer genoeg, toen ik zijn hulp hard nodig had, overleed hij plotseling in december 2009. We moesten het doen met zijn materiële erfenis. Die was indrukwekkend genoeg. De groep onder de bezielende leiding van Pierre Schnackers heeft de erfenis geordend en bruikbaar gemaakt. Vooral Thea de Koning-van den Broek en Elly Spoor-van Stratum staken er veel tijd in.

De enthousiaste medewerking door de mensen van het Gemeentearchief Kerkrade en Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) te Heerlen, heeft mij enorm gesteund.

Vier jaar bezig zijn betekent veel tijd er aan besteden, niet alleen fysiek, maar vooral geestelijk. Zonder de steun van velen was het niet gelukt.

Bedankt allemaal!

Jo Van der Werf