Algemeen letterkundig lexicon

pathopoeia

Etym: Gr. pathos = hartstocht; poiein = maken, opwekken.

Retorische stijl die erop gericht is grote emoties (pathos) bij de toehoorders op te wekken. Men kan dit bereiken door zelf zijn hartstocht te laten blijken (buitensporige vreugde of zelfbeklag) of die gevoelens bij opgevoerde personen te leggen. Pathopoia staat tegenover ethopoeia, nl. de normale stijl (zie ethos) die in een gesprek wordt gehanteerd volgens het karakter van de spreker.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 6 (2003), kol. 687-689.

pathetic fallacy

pathos