Algemeen letterkundig lexicon

mesotekst

Etym: Gr. mesos = midden.

Zoals de oorsprong van de term aanduidt, is een mesotekst een ‘tekst in het midden’. Een tekst verwijst soms naar een andere tekst (intertekstualiteit en metatekst(ualiteit)) op een manier die niet meteen duidelijk is voor de lezer. In dat geval kan een derde tekst (bijv. een referentiewerk of een verklarende commentaar) helpen om de verwijzing toe te lichten en daardoor tot stand te brengen: een dergelijke ‘bemiddelende’ tekst kan men aanduiden als mesotekst.

In de context van de moderne hypereditie en de digital humanities wordt de term gebruikt in meer technische zin voor het geheel van de annotaties in een digitale teksteditie, dat gepositioneerd is ‘in het midden’ tussen de geannoteerde teksten en de wetenschappelijke literatuur waarop de annotaties gebaseerd zijn.

Lit: P. Claes, ‘Théorie de l’intertextualité restreinte et généralisée’ in J. Weisgerber (red.), Les avant-gardes et la tour de Babel: interactions des arts et des langues (2000), p. 53-60 • P. Boot, Mesotext. Digitised emblems, modelled annotations and humanities scholarship (2007).

mesostichon

metabasis zie aversio