Algemeen letterkundig lexicon

migrantenliteratuur

Etym: Lat. migrare = verhuizen.

Migrantenliteratuur (ook immigrantenliteratuur, allochtonenliteratuur) is een recent verschijnsel in de Europese literaturen, namelijk een corpus van literaire teksten geschreven door geïmmigreerde auteurs dat vooral sinds het einde van de twintigste eeuw het aanzicht van de Europese letterkunde ingrijpend heeft veranderd. De studie ervan roept niet alleen vragen op over nationale en culturele identiteit in een multiculturele samenleving (thema van interculturaliteit), maar belicht ook interessante formele aspecten. Het is een ‘literatuur-met-een-accent’ (accent-2) die een bijzondere aantrekkingskracht uitoefent doordat ze via ‘mimicry’, d.w.z. door in de huid te kruipen van de ander, vaak op een parodiërende manier de ‘hybridisatie’ of smeltkroes van de maatschappij weerspiegelt, tegen stereotypen en vooroordelen in.

In de Nederlandse literatuur hebben geïmmigreerde auteurs een belangrijke plaats veroverd in het literaire bestel. Bekende en gewaardeerde schrijvers zijn o.m. Hafid Bouazza, Abdelkader Benali en Kader Abdolah. Deze laatste auteur kan ook beschouwd worden als een vertegenwoordiger van de exilliteratuur omdat hij als politieke vluchteling naar Nederland kwam. Zie ook exofonie.

Lit: E. Leijnse & M. van Kempen (red.), Tussenfiguren: schrijvers tussen de culturen (2001²) • H. Louwerse, Homeless entertainment. On Hafid Bouazza’s literary writing (2007) • J. den Toonder & A. Garnier, 'Migrantenliteratuur in Frankrijk: van transnationale naar transculturele identiteit' in Vooys 34 (2016), p. 76-85.

midrasj

Miltoniaans sonnet