Algemeen letterkundig lexicon

contentio

Etym: Lat. (in)spanning, wedstrijd.

Spanning opgeroepen door een tweeledige formulering die bestaat uit de herhaling (repetitio) van een woord of begrip. Dit kan op twee manieren gebeuren. Allereerst in positieve zin, bijv.

Boven mijn hoofd hebt gij uw lucht gebreid:
Een hemel, rijk van zon en wijd van wind -
(M. Nijhoff, VG, 1974⁴, p. 27).

Het kan ook gebeuren in negatieve zin, doorgaans in de vorm van een paradox, bijv. ‘ik weet dat ik niets weet’. In het laatste geval bevat de contentio een antithese, een vaak voorkomende vorm van de contentio.

conte philosophique

context