Algemeen letterkundig lexicon

sirvente(s)

Etym: Occ. sirven = diener, krijgsknecht.

Provençaalse dichtvorm beoefend door de troubadours. Formeel weinig beregeld, onderscheidt dit druk beoefende genre zich van de (lyrische) canso door een sterk satirische inslag, waarbij vooral politieke kwesties en/of individuen gehekeld worden. De Noord-Franse variant noemt men serventois, de Italiaanse serventese; deze laatste wordt gewoonlijk beschouwd als de voorloper van de terzine.

Enkele versregels uit een sirvente van Bernard Sicart. [bron: H. Davenson, De troubadours (1967), p. 61].

Lit: D. Rieger, Gattungen und Gattungsbezeichnungen der Trobadorlyrik. Untersuchungen zum altprovenzalischen Sirventes (1976) • S. Thiolier-Méjean, La poétique des troubadours: trois études sur le sirventes (1994) • U. Bunge, Übersetzte Troubadourlyrik in Deutschland: das Sirventes (1995) • C. Léglu, Between sequence and "sirventes": aspects of parody in the troubadour lyric (2000).

sirima

SISO