Algemeen letterkundig lexicon

sirima

Etym: It. sirma = coda, aanhangsel < Lat. cauda = staart.

Laatste deel van een strofe van de Italiaanse canzone dat met de fronte door een kunstvol rijmschema verbonden is (de laatste regel van de fronte rijmt meestal met de eerste regel van de sirima). Bijv. de eerste strofe van de canzone "Donne ch'avete intelletto d'amore" (O vrouwen die de liefde kent) uit Dantes La Vita nuova (ca. 1292) waarin de achtregelige fronte eindigt op 'la gente' en de zesregelige sirima begint met:

e io non vo' parlar si altamente,
ch'io divenisse per temenza vile;
(en daarom spreek ik niet met zulk gewicht
dat vrees mijn zingen naar omlaag kan dwingen) 
(H.W.J.M. Keuls (vert.), La vita nova = Het nieuwe leven/Dante (1964), p. 78-79)

sinnespel zie spel van zinne

sirvente(s)