Algemeen letterkundig lexicon

hofdichter

Woordkunstenaar die verbonden is aan een aristocratisch hof, waar hij als taak heeft om het hof te vermaken, belangrijke gebeurtenissen te bezingen en de vorst te prijzen.

Het betreft een vorm van mecenaat die teruggaat tot de klassieke oudheid en de Keltische en Oudgermaanse letterkunde (bijv. bard, skald) en die – samen met het kerkelijke mecenaat – bijzonder bepalend was in vroegere periodes toen schrijvers nog geen financiële zelfstandigheid konden verwerven en sterk afhankelijk waren van heersende machtsstructuren. De mate waarin de functie van hofdichter een geïnstitutionaliseerd karakter heeft (poeta laureatus), kan sterk variëren.

Lit: J.T.P. de Bruijn, W.L. Idema & F.P. van Oostrom (red.), Dichter en hof: verkenningen in veertien culturen (1986).

hofdicht

holocaustliteratuur