Algemeen letterkundig lexicon

prozaritme

Term uit het grensgebied van genreleer en prosodie voor een verschijnsel dat voortvloeit uit een poging van schrijvers uit de romantiek om conventies te doorbreken of uit te breiden. Het gaat dan om het ritme, door schrijver en/of lezer als een specifiek vormgevingsfeit ervaren, van bepaalde in proza geschreven literaire teksten, ritmisch proza en metrisch proza. Dat wil niet zeggen dat dit prozaritme altijd objectief aantoonbaar verschilt van het ritme zoals dat voorkomt in het proza van de geschreven en gesproken omgangstaal.

Lit: J. Elema, 'Op zoek naar het prozaritme' in Levende talen (1944) 128, p. 5-14; 129, 43-52 • G. Kazemier, 'Prozaritme in Hoofts Nederlandsche histoorien: een verkenning' in E.K. Grootes e.a. (red.), Uyt liefde geschreven: studies over Hooft (1981), p. 215-228.

prozarijm

prozaroman