Algemeen letterkundig lexicon

gebroken rijm-2

Term uit de prosodie voor die vorm van rijm waarbij een rijmvrager of rijmgever bestaat uit het eerste deel van een samengesteld woord, waarvan de rest van de samenstelling aan het begin van de eerstvolgende regel staat, bijv. (vet gedrukt door ons):

De sparren alle
Bloeiden toen wonder-
Wit bloesemend open.
De grond er onder
Was van gevallen
Bloesems bedropen.
(M. Nijhoff, VG, 1976⁶, p. 26)

gebroken rijm-1

gebruikelijke zegswijze zie gezegde