Algemeen letterkundig lexicon

gebroken rijm-1

Term uit de prosodie voor die vorm van eindrijm (ook wel onderbroken rijm genoemd), die als rijmschema heeft abcb of abac, bijv.:

Ik zag je treden
Over de blankte,
Waar de weekte en de
Rijzige rankte [...]
(M. Nijhoff, VG, 1976⁶, p. 26)

Men gebruikt hiervoor ook wel de term ‘weesrijm’ (weesrijm-2), welke aanduiding ook gehanteerd wordt voor een vorm van tekstverminking (weesrijm-1).

Lit: G. Kazemier, In de voorhof der poëzie (1965), p. 106 e.v.

gebarenpoëzie

gebroken rijm-2