Algemeen letterkundig lexicon

finale adonius

Etym: It. finale = eind < Lat. finis = grens, einde; adonius = adonisch vers.

Speciale vorm van het adonisch vers, genoemd naar het gebruik als afsluiting van Griekse dodenklachten betreffende de Fenicische godheid Adonis, waarbij de tweevoetige combinatie -ˇ ˇ/- (-) of -ˇ ˇ /- (ˇ) aan het eind van de versregel staat. De vorm fungeert als een soort eindrijm, doordat deze - als afsluiting van een getelde versregel, respectievelijk van een regel met een gelijk aantal versvoeten als de voorafgaande (en eventueel volgende) regel (s) - voor het oor de verwachte beëindiging vormt van het vers. Een voorbeeld (cursivering van ons):

Werken en/denken en/leeren is leven:
Wie hier niet/werkt, is zijn/plekjen op aard', 
Wie daar niet/denkt, is het/leven niet waard,
En om te/leeren is/'t leven gegeven!
(P.A. de Genestet, Complete gedichten, 1912², p. 223)

fin de siècle

fingerprint