Algemeen letterkundig lexicon

brachycatalectisch

Etym: Gr. brachus = kort; katalègein = ophouden, eindigen.

Term uit de prosodie ter aanduiding van een versregel met een catalectisch metrum waarvan de laatste versvoet volledig is weggevallen. Dit is het geval in de tweede regel van het volgende verzenpaar:

Sprei uit uw vlerken, stille nacht!
O wolken! drijft voorbij!
(H. van Alphen, Bloemlezing, ed. Buijnsters, 1967, p. 64)

bovenkast

brachygrafie zie tachygrafie