Algemeen letterkundig lexicon

bovenkast

Term uit de drukkerswereld waarmee aanvankelijk het bovenste gedeelte van een letterkast werd aangeduid waarin o.a. de kapitalen (kapitaal) waren ondergebracht. Later is de term gebruikt voor de letters uit de bovenkast, kapitalen dus, in tegenstelling tot de kleine letters die met onderkast aangeduid kunnen worden. Bij handschriften spreekt men van majuskel (majuskelschrift), in tegenstelling tot de pas later opgekomen kleine letter, de minuskel (minuskelschrift).

Een letterkast zoals die in de 17^de eeuw werd gebruikt, met haast verticaal de bovenkast. [bron: Bibliopolis]

Lit: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 33-39 • Cornelis Schook, Handboekje voor letterzetters, boekdrukkers en correctors, 1854 & 1860, ed. F.A. Janssen (1981), p. 61-80  • F.A. Janssen, Zetten en drukken in de 18e eeuw (1986²), p. 234-239 • K.F. Treebus, Tekstwijzer (1995⁶).

bovarisme

brachycatalectisch