Algemeen letterkundig lexicon

onderkast

Term uit de drukkerswereld, waarmee aanvankelijk het onderste gedeelte van een letterkast werd aangeduid waarin de kleine letters waren ondergebracht. Later is de term gebruikt voor de letters zelf, zodat met onderkast niet-kapitalen bedoeld worden. De kapitalen (kapitaal) waren ondergebracht in de bovenkast. De onderkast in de typografie is vergelijkbaar met de minuskel (minuskelschrift) in de paleografie.

Een letterkast zoals die in de 17^de eeuw werd gebruikt, met haast horizontaal de onderkast. [bron: Bibliopolis]

Lit: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 33-39 • Cornelis Schook, Handboekje voor letterzetters, boekdrukkers en correctors, 1854 & 1860, ed. F.A. Janssen (1981), p. 61-80 • F.A. Janssen, Zetten en drukken in de 18e eeuw (1986²), p. 234-239 • K.F. Treebus, Tekstwijzer (1983²), p. 75-77.

onderbroken rijm zie gebroken rijm-1

onderschikking zie hypotaxis