Algemeen letterkundig lexicon

letterkast

In een drukkerij worden losse loden letters bewaard in de vakjes van letterkasten, die – zoals de letters op het toetsenbord van een schrijfmachine – een bepaalde, per land afwijkende volgorde hebben. De letters zijn verdeeld over een bovenkast voor de kapitalen (kapitaal) en een onderkast voor de kleine letters.

De zetter grijpt blindelings uit de vakjes de letters en plaatst ze in zijn zethaak. Ten gevolge van verkeerd sorteren (distributiefout) kunnen verkeerde letters in een vakje terechtkomen, en zo tot een zetfout leiden. Eén leeg vakje, de ‘hel’, is bestemd voor beschadigd materiaal dat door de zetter daarin gedeponeerd wordt.

Een letterkast. [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (1988⁴), p. 76]

Lit: P.M. van Cleef, Handboek ter beoefening der boekdrukkunst in Nederland, ed. F.A. Janssen (1974), p. 46-48 • Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 33-39 • C. Schook, Handboekje voor letterzetters, ed. F.A. Janssen (1981), p. 61-80 • K.F. Treebus, Tekstwijzer (1983²), p. 75-78 • F.A. Janssen, Zetten en drukken in de 18e eeuw (1986²), p. 234-239 • H. van Krimpen, Boek over het maken van boeken (1986²), p. 30-33.

lettergreepvers zie isosyllabisch vers

letterkeer zie anagram