Algemeen letterkundig lexicon

sigle-2

Etym: Lat. afkorting van [littera] singularis = op zichzelf staand.

Term uit de editiewetenschap (teksteditie) voor de letters waarmee documentaire bronnen worden aangeduid. Er wordt onderscheid gemaakt tussen diverse siglen. Zo zijn er basissiglen voor de bronnen: M voor manuscript-2, T voor tijdschriftpublicatie, P voor drukproef, D voor druk, G voor geluidsregistratie en B voor beeldregistratie. Volgordesiglen geven de ontstaansvolgorde per soort bron aan: D1 en D2 bijvoorbeeld voor 1^ste en 2^de druk. Men kan schrijverssiglen gebruiken om diverse handen in een manuscript te benoemen: zo kan M1Bi bijvoorbeeld de correctielaag van Binnendijk in een manuscript van Marsman aangeven. Ook het voorkomen van diverse inktsoorten e.d. in een manuscript kan door middel van schrijfstofsiglen aangeduid worden: p = potlood, i = inktpen, b = ballpoint enz.

Lit: M. Mathijsen, Naar de letter. Handboek editiewetenschap (1995), p. 285-288.

sigle-1

siglo de oro zie gouden eeuw