Algemeen letterkundig lexicon

index-2

Etym: Lat. aanwijzer.

Verzamelnaam voor die tekens (symbool) die berusten op contiguïteit, zoals de metonymia en de intertekstuele verwijzing (intertekstualiteit).

Zo wordt in het volgende voorbeeld uit het gedicht 'Page' de gitaar lachend voorgesteld en daardoor een personificatie. De gitaar is getuige van de lach van de gitarist en verwijst daarnaar, niet door overeenkomst, maar door een causale/temporele relatie: op de gitaar wordt een melodie gespeeld die betrekking heeft op degene voor wie de speler lachend zijn gevoel vertolkt:

Het wordt stil in de tuin, als mijn gitaar
De melodie lacht van haar zoeten naam.
(M. Nijhoff, VG, 1995, p. 156).

index-1

index-3 zie index librorum prohibitorum