Algemeen letterkundig lexicon

filiatie

Etym: Fr. filiation = afstammingsverwantschap < Lat. filius = zoon.

Term uit de tekstkritiek voor een schematische weergave van de onderlinge verwantschap van middeleeuwse handschriften of oude drukken en hun relatie tot het archetype-1 door middel van een stamboom of stemma. Het opstellen van een filiatie is de eerste fase binnen de tekstkritiek. Nadat de onderlinge relatie is vastgesteld kan overgegaan worden tot de tweede fase, de emendatio.

Lit: A. Dees, ‘Over stambomen van handschriften’ in Forum der Letteren 18 (1977), p. 63-78 • A. Dees, M. Dekker & M. Mulder, ‘Een voorbeeld van stamboomreconstructie: Karel ende Elegast’ in Spektator 18 (1988-1989), p. 96-118 • A.M. Duinhoven, ‘Stamboomreconstructie: rekenkunde of tekststudie?’ in Spektator 18 (1988-1989), p. 119-123 • B. Salemans, ‘Van Lachmann tot Hennig: Cladistische tekstkritiek’ in Gramma 11 (1987), p. 191-224 • B. Salemans, ‘Varianten als bouwstenen van stemma's: een pleidooi voor eenvoud en openheid bij het opstellen van tekststambomen’ in Wat duikers vent is dit! Opstellen voor W.M.H. Hummelen (1989), p. 319-343 • B.J.P. Salemans, ‘Text genealogical remarks on Lachmann, Bédier, Greg and Dearing’ in Leuvense Bijdragen 79 (1990), p. 427-468 • B.J.P. Salemans, Building stemmas with the computer in a Cladistic, Neo-Lachmannian, way: the case of fourteen text versions of Lanseloet van Denemerken (2000).

fili	filigraan zie watermerk