Algemeen letterkundig lexicon

altaargedicht

Bijzondere vorm van het figuurgedicht of carmen figuratum. Het altaargedicht heeft versregels van een zodanige lengte en rangschikking op de pagina dat er een afbeelding van een altaar uit ontstaat. Dergelijke figuurgedichten, en dus ook het altaargedicht, vormen de  voorlopers van wat later bekend is geworden als concrete poëzie.

Het bekendste voorbeeld is afkomstig van George Herberts ‘The altar’ (1633):

                        A  broken  ALTAR,  Lord,  thy  servant  reares,
                        Made  of  a  heart,  and  cemented  with  teares.
                            Whose parts are as they  hand  did  frame;
                            No workman’s tool hatth touch’d the same.
                                                A HEART alone
                                                Is such a stone
                                                As nothing but
                                                Thy power doth cut
                                                Whrefore each part
                                                Of my hard heart
                                                Meets in this frame
                                                T praise thy name
                           That,  if  I  chance  to  hold  my  peace,
                           These stones to praise thee may not cease
                        O   let   thy  blessed   SACRIFICE   be   mine,
                        And   sanctifie   this  ALTAR   to   be    thine.

In de renaissance werden altaargedichten door enkele katholieke dichters geschreven.

Lit: C. Buddingh’, Lexicon der poëzie (1977²), p. 12-13.

als-vergelijking zie vergelijking-met-als

altercatio