Algemeen letterkundig lexicon

epitasis

Etym: Gr. epi-tasis = het spannen (van snaren); vandaar spanning, verknoping.

Term uit de poëtica voor het gehele middendeel van het klassieke drama tussen expositie of protasis en catastrofe. In de epitasis vindt de verknoping van de handeling (plot) plaats (vandaar ook Gr. desis - knoop - genoemd) via intrige naar climax-2.

epitaphius zie lijkrede

epitekst