Algemeen letterkundig lexicon

capitalis cursiva

Etym: Lat. capitalis = hoofdletter; cursiva = schuin.

Moderne benaming voor het cursieve Romeinse majuskelschrift (majuskelcursief) dat ook wel aangeduid wordt als de oude Romeinse cursief (kapitaalcursief). De capitalis cursiva is een gebruiksschrift dat minder gedisciplineerd en vrijer van vorm is dan de capitalis rustica; het werd geschreven met een smalle pen. Toch moet er ook veel literatuur geschreven zijn in deze schriftsoort, omdat de letters van de majuskelcursief sneller (dus goedkoper) te schrijven zijn dan de gekalligrafeerde vormen van de capitalis rustica.

In de 3^de eeuw n. Chr. wordt de capitalis cursiva geleidelijk vervangen door de minuskelcursief.

Capitalis cursiva. [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (1988⁴), p. 25].

Lit: J. Mallon, L'histoire et ses méthodes (1961), p. 553 e.v. • J.J. John, ‘Latin Paleography’ in J.M. Powell (red.), Medieval Studies. An introduction (1976), p. 12 • B. Engelhart & J.W. Klein, 50 eeuwen schrift (1988²), p. 116-119.

canzoniere

capitalis quadrata