Lied-boeck

xviij.

WIl iemand hier het leven Gods verwerven

Zyn lusten moet hy derven
Met al zyn blindheyds wensch,
Want niemand magh dit niewe leven erven
Dan die de boos heyd sterven
Van haren ouden mensch.
Dees dood moet voor beghinnen
Eert leven hier verblyt.
Dit doet ons God beminnen
tVernieut ons hart en zinnen,
En kan den dood verwinnen
In dezen niewen tijd.

Wie noch zyn oude leven niet kan haten,

En maght oock niet verlaten,
Om tnieuwe te bestaan,
Men ghiet gheen nieuwe wyn in oude vaten.
Men hecht gheen oude ghaten
Met nieuwe Lappen aan.
Maar die hier met ghetruere
Zyn oude mensch af snijd,
Verwerft van uur tot ure,
Aard' ende Hemel pure,

[fol. C3r]

 

De niewe Creature,

 

In dezen niewen tijd.

 

 

 

Isser in Christ een niewe mensch verheven,

 

Die oud is al verdreven:

 

Het wert al nieu ghemaackt.

 

Een niewe Gheest zal God den niewen gheven,

 

Die hem van nieuws aankleven,

 

Met heelder harten naackt.

 

Elck hart wil hy vernouwen,

 

Dat boos heyd hier vermijt:

 

Hy zal den Acker bouwen,

 

En met zyn Gheest bedouwen,

 

Nieuw vruchten doen aanschouwen,

 

In dezen niewen tyd.

 

 

 

Een niew ghebod heeft doude Wet bedwongen,

 

Diet alles doet verjonghen,

 

Dats Liefde onbesmet.

 

Nu werd den Heer het niewe Lied ghezongen,

 

Men spreeckt met niewe tongen,

 

Van deze niewe Wet.

 

Dit niewe volck verbreden

 

Gods lof ghebenedijt,

 

Dees kindren niew betreden,

 

Den niewen wegh met vreden:

 

Dats Christus vol waarheden:

 

In desezen niewen tyd.

 

 

 

Sterft Prins u lust en al u zot begheren,

 

Zo komdy noch met eeren,

 

Int niew Ierusalem.

 

Die hem vant oude leven niet wil keren,

 

Moet deze rust ontberen:

[fol. C3v]

 

Verdoemt bevint hy hem.

 

Die namaals wil verblyen,

 

Moet sterven, dit is klaar:

 

Gheen Voorhuyd noch besnyen,

 

Mach buyten Christo vryen.

 

De nieuwe mensch moet stryen,

 

Int eerst vant nieuwe Iaar.