Lied-boeck

xv.

IN elck mensch is byeen verghaart,

Ziel ende Lijff van verscheyden aard
Elx ghoed wil ick hier nu beschryven,
Des Lichaams vlught snel, en therte bezwaart
Dander zal ewigh blyven.

Al is de mensch zaligh van lijff,

Al heeft zyn lust al haar gherijf
Al leeft zyn zotte hart na wenschen,
Dit lyflicke ghoed en hout gheen gheblyf,
Rasch scheyt het vanden menschen.

[fol. B8r]

 

Nu wert dees man zaligh ghenaamt

 

Die tvoedtsel kleyn na zyn nootdruft raamt

 

Die slecht en recht hem kan gheneren:

 

Die in ghoey ghezontheyd leeft zoot betaamt

 

En heeft een wijf met eeren.

 

 

 

In gheenen twist noch groote staat

 

En komt dees mensche, dien niemand haat:

 

Zyn honger koockt hem slechte spyzen,

 

Hy slaapt zonder zorgh totten dagheraad:

 

Hy is vriend metten wyzen.

 

 

 

Al ist nochtans datmen zulx heeft,

 

Hy macht weer nemen, diet eerst werf gheeft:

 

Want buyten ons zyn deze dingen

 

Maar die aander zielen zalicheyd kleeft

 

Niemand machs hem af dwingen.

 

 

 

Niet zichtbaars deze Man begheert,

 

Want hy zyn hart vander wereld keert:

 

Haar werring neemt hy al int ghoede.

 

Met reden hy al zyn lusten regheert,

 

Rustigh leeft hy van moede

 

 

 

Zulk mensch en hoopt noch vreest niet meer

 

Hy sterft en leeft God zyn rechte heer

 

Hy is eenvuldigh wys en trouwe

 

Na t'opperste ghoed jaaght hy langs zo meer

 

Dus derft zyn vrueghde rouwe

 

 

 

Oordeel in waarheyd gheeft hem kracht.

 

Zyn Naasten helpt hy dagh ende nacht:

 

In weldoen leyt zyns harten vrueghde,

[fol. B8v]

 

Hy leeft altyd zo hy wil zyn gheacht,

 

Om dueghd bemint hy dueghde.

 

 

 

Nu ziedy Prins, de zalicheyd,

 

Van ziel en Lyff met klaar onderscheyd:

 

Het beste wilt altyd verkiezen,

 

Dit zalighe leven vint ghy bereyt:

 

Koont ghy u zelf verliezen.