De bron-swaan, of mengeldigten

[Coom hijr in't bos om te volgen mijn schreen]

Toon, Dans ce forest venez suivre nos pas.

COom hijr in't Bos om te volgen mijn schreen
Gy die het vuyr van de Min wilt ontvluchten,
't Is te vergeefs onse Ziel te doen suchten,
Sulk een beleyt verwint nooyt de reen,
Spijt selfs de Liefd' men veragt doch sijn krachten,
Ons fierheyt geeft sich niet in gedrang,

Spijt dan sijn prang

Wy zijn vry van Mins krachten

Spijt dan sijn prang

Wy lijden geen dwang,

Schoon dat dit Gootje hoe vreeslijk en stouwt
Sich doet verschijnen, sal moeten verdragen
Dat sijn vermogen, ons is een mishagen
Wijl dat het hert sig onverbonden houwt,
Spijt selfs de Liefd' men veracht. bis.

Eynde der Vertalingen.