De bron-swaan, of mengeldigten

[p. 201]

Aan de geestige Juffer MeeJuff. Cornelia Blancardus. Haar E. opdragende de Lijk-gesangen, en Raatsels in't besonder.

HEt is dan eens gelukt te horen
Het Swaantje dat uyt blijtschap singt
En vrolijk op de baren springt,
Wijl dat het moedich komt te voren.
't Waar lang gedoken onder 't lies
Daar 't klevend mos sijn hooft bewies
Waar onder 't scheen van druk te smoren,
Het swiert op pluymen spoedich heen
Tot u, en wil de Lijkgesangen
Opdragen, en Geraatselklangen,
Het komt gemoedicht tot u treen:
O! schrandre Maacht: om u t'ontdekken
Hoe 't nu sijn kromme hals mach rekken,
Die eerst als ingekrompen scheen.

En 't sal wie 't spijt het lof uytgalmen
Van die, verdienen d'Eere palmen.

Eynde der verjaar Gedichten.