De bron-swaan, of mengeldigten

Op 't Verjaren van de Hoog E. G.V. M.V. H.M.B.V.S.

Toon: Ach mijn credijt is doot.

NU dat den Oceaan
Met barre Noortsche Golven,
Koomt aan den Oever slaan
Van Kresus rijke kolven,
En laat het Zee-gesuys
Uyt Tritons hoor'nen schat'ren,
Wiens bulderend' geruys
Doorkrielt de souwte wat'ren.

Soo treedt Neptunus voor
Met sijn geschubde troepen,

[p. 134]

 

En laat het schelpig Choor

 

Door 't paarde bruyschen sloepen

 

Langs d'onbebaande strant,

 

Waar't galmen der Sirenen

 

Op Godenoffer-Brant

 

Haar vroolijk gaan vereenen.

 

 

 

Want waar de Monarchy,

 

En't groote heyr der Baren

 

't Gewenschte Jaargety

 

Eendrachtich komt verklaren,

 

Van Haar wiens Adelfaan

 

Sich Forst'lijk gaat vertoonen:

 

Dien, salmen nu voortaan,

 

Als Friesche Thetis kroonen.

 

 

 

Op op dan Nimphedom

 

Van Pontus silte Ad'ren

 

Maak lieflijk Sang gemom,

 

Pluk groen bemoste blad'ren

 

Bestrengel klip, en Duyn:

 

Op dat gy moogt beswieren

 

Dien hooglansbergsche kruyn,

 

Om mee haar Feest te vieren.