De bron-swaan, of mengeldigten

Op 't noden, in den Y-stroom te komen.

de Swaan spreekt.

Souw ik daar soo veel Adelaren groeyen
Met mijn geswalp den Y stroom durven moeyen.
En op dat klaar, en sagte golf Tapeet
Mijn treders setten, en die vloet befwemmen
Die al de vloeden door haar magt kan temmen
Vergeef me dat, dog 'k waar wel haast gereet
Soo my het hert voor lang niet waar ontsonken,
(Schoon my het Sparen heeft sijn gonst geschonken
Om mee te plaatsen,) maar helaas; wat raat?
Geen waater monster souw mijn moet versetten
Nog barrening te komen my beletten
Soo ik niet vreesde voor een grooter quaat
Dat 's voor de gift-draak van de schimp Soilisten
Die geerne wil in strijt van tweestrijt twisten,
Daar hebt ge dan de reen waar om ik blijf:
Gedoken ondert lies van Grunoos vvallen
Waar 'k ben bevrijt om in geen ramp te vallen,'
En op de baaren van gerustheyt drijf.