De bron-swaan, of mengeldigten

Op het Ver-Eert Trossje, geele Auriculen in de laate Herfst, die ik geplaatst heb boven de afbeldinge van Elisa Hangende in mijn Schrijf-kaamertie.

O Bloeyrijk Hof Iuweel Aurijkula
Die in u Spansel staat van Gout te prieken
Gelijk een Koninkx Bruyt, spijt Africa
Die ons met geuren tert, uw geur laat rieken
En in de sooren Herfst een Lente toont
Die op haar Bloos, Tapeet borduyr gewaden
Geschakelt heeft en soo haar hooft bekroont

[p. 45]

 

Door veelderley geswier van Loof Cieraden

 

Gy sult dan wijl ge mee den Soomer hoont

 

En my uyt gonst uw Bloemtres is geschonken

 

(: Waarop ik stof in 't prijsen van u schoont :)

 

In 't Cabinet van mijn vertrek-plaats pronken

 

Daar 'k u nog schoon de blad'ren sijn verdort

 

Door tijts verloop, sal in de Lof-Crans vlegten

 

Van mijn Elisa: die gebeden wort

 

Soo lang se leeft u op haar Kruyn te hegten.