De bron-swaan, of mengeldigten

Droom, van Eliseen.

WAt wil dit wesen van V twee gespleten tong
Als pijlen, die me door de bovenlip heen drong
Doen ik uyt blijtschap V een welkom kus quam geven,
O! droom, die droom doet my in angst, en vrese leven
Ik heb 't orakel van Apol daar om gevraagt,
Die my op't droevigst in dat droef geval beklaagt;

[p. 34]

 

En voorspeldt dat gy my eerlange sult bedriegen

 

Hoe trouw ik ben, en dat V trouheyt sal vervliegen,

 

Het geen den Hemel hoed, die 't avregts keren wil

 

Op daar tussen ons ontstaa geen hert geschil,

 

Maar dat ik op V Eedt, en schrift 't geloof mag bouwen

 

Gelijk gy op mijn woordt V vast'lijk moogt vertrouwen.