De bron-swaan, of mengeldigten

De Wanhopende Canens

HElaas is Picus dan niet meer te vinden
Heeft Circe hem verandert in een Spegt,
Wel aan ik sal dan weer om mijn Beminde
Doen Blijken dat ik ben voor hem opregt.
Heeft sijne trouw: haar ontrou soo geschonden
Dat hy de straf onnosel dragen moet,
Soo heeft by dan aan my sijn trouw gevonden
Die om hem stort een brakke trane vloedt
Aan dese Tijber, die het vogt sal mengen
In sijne vliedt, ah! Picus, Canens smelt:
Sy voelt haar afgemat door't nat te plengen
En in een Mist-wolk om V min gestelt.

Ah! wat is schoonheyt, Ieugt, en wel te singen
Niet als een rook, in haar veranderingen.