De bron-swaan, of mengeldigten

Replijk op het aardig en sinrijk Vers, van de hoog-geleerde Heer Lud. Smids Med: Doctor tot Groningen doen ter tijt.

WAt liefde draagt gy tot de Nijt
Koont gy de afgunst selfs om ermen?
Kan Ys een hete, borst verwermen,
Wat liefde draagt gy tot de Nijdt
En haar te strelen sijn verblijdt
Gy siet de gladd, en grof vergifte kringel slangen
met bossen in'er hair, soo vuyl en dik beslijmt,
En nog koont gy haar aan die etter schouders hangen

Om kussen die bemorste wangen:

Waar aan gy avregts sijt gelijmt

My dunkt nu dat gy hebt de blintheyt in U oogen
Ey, vaag de Vliesen af,

[p. 32]

 

Waar is U verstant gevlogen

 

'K vrees gy hebt U selfs bedrogen

 

Want gy delft U eygen Graf,

 

Het schijnt gy stelt U vreugt in U verdriet te maken,

 

Gy quetst U met U eygen naaldt

 

En selfs een wond vol afschriks haaldt,

 

Ik moet U grote dwaasheyt laken,

 

Dus wert ge dan tot loon voor gout, met loot betaalt.