De bron-swaan, of mengeldigten

Op het geestigh bloeme maken van Iuffer Catharina Joly.

IK sie de bloem-Godes ter schuyl gekropen,
En bloost nu sy V korfjes siet gevuldt
Met Lely, en gemaakte Rose knopen,
Waar mee gy hebt V hairlok opgehuldt,
Natuir staat stom, en schaam-roodt, wijl de bladen
Geformt zijn als Laurier, soo ongemeen
Dat Febus selfs verbaast, wie kan versaden
Het oog in dees V konst, daar niet alleen
Sig menschen, maar haar Goden in verwond'ren
Die tot V Eer dit komen uyt te dond'ren:

[p. 27]

 

En roepen t'saam haa! Katharijn gy zijt

 

Een Flora, en een wonder van ons tijt.