De bron-swaan, of mengeldigten

Op de snege geest, van Juff. J.J. Carbon.

SWijg Hermes, en Rethorica houw stil,
Of duyk vry onder 't schaauw van velt gordijnen:
Hier leyt V roem, en achting in geschil,
Nu dat Carbon haar reden glans laat schijnen,
Gelijk een Son, die in de dageraat
Haar stralen schiet, om d'afgerolde droppen
Te lekken van het kruyt, en Lely knoppen:
Waar op haar ruchtbre naam gesneden staat.

Want Sy behoeft de Taal-godt niet te wijken
Nog Cypris selfs, waarvan se d'Eer komt strijken.