De bron-swaan, of mengeldigten

De Grieksche Hippo springt gemoedigt in de baren: om de Roovers te ontkomen, liever willende met eere sterven, als in schande, en slaafs te leeven.

WIe sal O! Griekse maagt, V daadt trompetten
Wat Triton sag ooyt moediger Siereen
'T gevaar ontsnappen van haar schakers netten,
Schoon hy beoogt het holder diepste Zeen.
Wat moet O! Hippo heeft V hert doen stijven?

[p. 20]

 

Ah! vreesde gy't gewelt der baren niet?

 

Hoe dorst ge, op die wreede baren drijven?

 

Maar 't waar dat V de wanhoop daar toe riet,

 

V kuysheyt waar V waardiger als 't leeven;

 

Dat dagte gy, dog 't is ook 't grootste schat,

 

En 't deftigste juweel, maar gy moest sneeven

 

Elendige, en stikken in het nat.

 

Waar van d' Attische strandt noch kan getuygen.

 

En bergt u Lichaam in haar dorre schoot.

 

Sy koomt de tranen: om u ramp te suygen

 

Van d'Oevers af, en treurt mee om u doot,

 

De Philosoofsche, en Poëtische klangen

 

Die dreunen noch door 't hooren van de faam

 

Op tonen van Atheensche maat gesangen

 

't Geen maakt V een onstervelijke naam.