De bron-swaan, of mengeldigten

[p. 18]

Aan de seer ge-eerde Juffer Oedilia Scherff.

VErvvardig my dat ik V Eer-naam roem
O! braave Scherff, en dat ik V mag cieren
Met myn Gedigt, in plaats van Lauvverieren:
Of Myrthe groen, of V een Pallas noem,
Want V verstand, toondt dat ghy zyt gebooren
Vyt Iovis breyn, dien grooten Blixem Voogdt.
Die niet alleen het meeste ront beoogdt
Maar die door V syn vvond'ren brengt te voeren,
Soo sal ik dan (vvyl ghy syn dochter zyt
O! schrand're Geest, V gaaven eeuwvig looven
En voeren die op vvieken heen naar booven
Waar noyt het minst' van Vvve Deugt verslyt
Maar daar ghy aan het sterren dak salt praalen,
Gelyk een Son: die t' al kan overhaalen.

Tamyris Koningin van Scythen, naa dat Cyrus Koning van Persen, gans Orienten, en den groot magtigen Konink van Babel had te onder gebragt, en haar eenige Soon: met de darde part van haar heyr had bedriegelijk verslagen, overwon Cyrus, liet hem 't hooft af kappen, doodt zijnde, sette dat in een bloedt-bat: om eens sat te drinken.

De Koninginne spreekt.

WAart't Cyrus niet genoeg dat gy gans Orienten
En Babel had verwoest? doort 't staal? onsaad'bre gast,

[p. 19]

 

Moest gy nog Woeden in mijn Ov'rige talenten

 

Naa gy mijn eenig Soon hadt al te snood verrast,

 

Doch weende daarom niet, maar stelde my te wreken

 

Aan U, die niet als door bedrog de zege won.

 

Ik heb U selver met mijn speren door doen steeken

 

En U met al U magt vernietigt, soo ik kon.

 

Ik heb U 't grimmig hooft van 't lichaam af doen klinken

 

Dat in een bloedt-bat staat tot aan de Ooren toe,

 

Op dat gy eens u dorst versaadt, en sat moogt drinken

 

Want gy dog nimmer waart van't mensche moorden moê,

 

Daar bloethondt, daar suyp U tot brakens toe dan dronken,

 

Basuyn nu uyt wie dat U t'onder heeft gebragt,

 

Tamyris is't die met U Lauw'ren sig sal pronken:

 

En kronen met haar daadt het vrouwelijk geslagt.