De bron-swaan, of mengeldigten

Zenobia Weduwe van de Keyser Obdenatus overwint de Persianen: en tegen een Leeuw strijt te Paarde sittende, die de Kuyste, en moedigste Vrou van de werelt was.

Sie daar Zenobia de Koningin
De Paarden als een twede Achil berijden,
En ginder weer een Veltslag voeren in
Om tegen Persiaan, en Leeuw te strijden,
Haar dapp're speer bemorst van Vijants bloet
Druipt vlietend' af op Caesars Marm're troonen

[p. 6]

 

Daar het triumf haar Zegepralen doet

 

En meer bepronkt dan duysent Perrel Cronen,

 

Zy staat verrijkt met Kresus goude staf.

 

En aangedaan met Alexanders daden.

 

Met Pijrhus geest die nooyt mis oordeel gaf

 

Door Scipio gegort in deugts gewaden,

 

Marcel heeft haar scharp sinnigheyt geleert.

 

Trayanus met Rechtvaardigheyt beschonken.

 

Waar door se wert als een Godin ge Eert

 

Tot Romen, daar haar Beelt is uyt geklonken

 

In kostele porsijr, haa! Obdenat

 

Sie nu die Kuysch, en groote Roem der Vrouwen

 

Wel eer voor u een onwaardeerlijk Schatt

 

Haar Tombe op Cassius de wolkberg bouwen

 

 

 

Daar waar Pompeë de Lauwer heeft geplant

 

Voor u en haar, waar nog sijn houtmijt brant.