Logo DBNL
Angeniet (1982)

Angeniet

(1982)–G.A. Bredero, Jan Jansz. Starter–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het tweede deel, het eerste uyt-komen.

Angniet, en Endimyon.
 
Myn dunckt Endimyon dat ghy hier zijt gekomen
 
Alleen uyt boertens lust: doch ick hebt wel genomen,752
 
En houd u oock te goet al wat ghy hebt geseyt,753
 
Al ist geen waerheyt schoon, het is wel-sprekentheyt,754
755
Ghy zijtet toch gewent, 't zijn u gewone koutjens:755
 
Maar toch ghy Wee'naers zijt ghemeenelijck wat stoutjens,756
 
En gaat vrypostich aan met uwe schalcke re'en,757
 
Als of ghy seker wist der dochters sinlijckhe'en,758
 
Voor my, ghy hebt gheen quaat noch voor bedroch te sorgen,759
760
Ick laat u min en eer tot Gys'laers en tot Borgen.760
endimyon
 
Mijn vryigheyt is groot, doch vergeeflijck, indien761
 
U oogen des verstants andachtich eens ansien
 
Mijn eenvout, en mijn jonst, die my hier herwaarts dreven763
 
Om te verrichten 't geen dat ghy mijn hebt geschreven:
765
Ick waande waarde lief, dat ghy oock voerden mijn765
 
Van 't selschap, om dat wy te vryer souden zijn:766
 
Maar laas! mijn gissingh mist, dies ben ick al te druckich,767
 
Doch mijn begeerlijckheyt is niet te min geluckich,768
 
Dat ick u heden mach met reden doen verstaan
770
d'Oprechtheyt van mijn trouw, en uwe valsche waan.770
angeniet
 
't Geen mijn vermoeden stijft, dat sal ick u voor houwen;771
 
Der mannen lichtigheyt en kan ick niet vertrouwen,772
 
Doch wil ick van u trouw nu meerder twijflen niet,773
 
Door u beproefde deught en jonst die ghy mijn biet,774
775
En die goed-daedigheyt die ghy mijn hebt bewesen:
 
Doch voel ick in mijn hart een achterdenckend' vreesen,776
 
Wanneer ick over-weegh, als dat ghy zijt een man777
 
Daar de gestadigheyt doch niet by wonen kan.778
endimyon
 
Het is een eygenschap in de natuur der wijven,779
780
Dat sy gelooven licht; en een vast oordeel drijven780
 
Op tuygen licht en vals: en meest so sullen zy781
 
De door-grondingh en peyl der dingen gaan verby:782
 
En vallen in een waan, die haar dan maackt Tyrannen783
 
Vande goetronsheyt, en d'oprechtigheyt der mannen:784
785
Sy kneusen dan haar eer, sy steuren voort haar rust,785
 
En doen haar 't meeste quaat met aengename lust.786
angeniet
 
Het is een ongeluck over 't geslacht der vrouwen,787
 
Dat sy so veel geloofs, en sekerheden bouwen
 
Op 't seggen vande man, die alsmer wel oplet
790
De loose geveynstheyt gebruyckt gelijck een wet,790
 
Het weyflen voor sijn trouw, de schande voor 't beloonen791
 
Der vruntlijckheden die wy hen mewarich toonen.792
 
Door die lichtvaardigheyt soo heb ick oock gelooft,793
 
De woorden die ghy my so dickwils bliest in 't hooft,794
795
Waar van ick mijn so seer en geck'lijck liet bedelven,795
 
Dat ick de schaduw nam voor't eygen wesen selven.796
 
Alsmen in 't tijt'lijck ramp der menschen souw versien,797
 
Men most dan nemen wech de saak waar door sy schien.798
 
Och oft nature had de mannen stom geboren,799
800
En al de vrouwen doof, so ging'er geen verloren,
 
So souwer geen van al soo deerlijck zijn verleyt,801
 
Door 't lief-koosen des tongs en 's mans bedriechlijckheyt.
endimyon
 
Ick wil 't gemeene quaat niet in mijn eygen brengen,803
 
Noch 't uwe, met het geen van and're niet vermengen:804
805
Alleen so bid' ick u, doet mijn so veel te lief805
 
Dat ick noch andermaal herlesen mach den brief,806
 
Waar in dat ghy mijn laest soo heftich hebt bekeven,
 
Op dat ick mijn ontschult te kennen u mach geven,808
 
Dat mijn onnooselheyt, goetwillich en voldoent809
810
U hevigheden, en ons kleen verschil versoent:
 
Het welcke sal geschien, ist dat ghy wilt bevroeden811
 
Mijn eenvoudich gemoet, en u te slim vermoeden,812
 
U achterdencken en u onverschulde vrees:813
Sy geeft hem de brief
 
't Gelieft u Jofvrouw wel dat ickse noch eens lees?
Hy leest ende sucht dickwils.
Angeniet spreeckt.
815
Hoe wel de waan de wil ghevoert hadt uyt mijn sinnen,815
 
Om u mijn dagen meer te lieven of te minnen,816
 
So heb ick u nochtans noyt grondelijck gehaat.
 
Ick eer die my bemint, en ick en wil geen quaat
 
Die mijn wangunstich zijn en op het hoogste tegen,819
820
Ofschoon de misda'en mijn oock menschelijck bewegen,820
 
Sulcx datse wel mijn jonst uytblusschen door haar kracht:821
 
Sy hebben lijckewel doch nimmer so veel macht
 
Dat sy in myn gemoet een haet sou konnen stichten,823
 
Voor myn sachtmoedigheyt moet wraak het ancker lichten.824
825
Ick neem u reden an als voor-spraak van uw'saak,
 
Waar door dat ick u vry en gantsch onschuldich maak:826
 
En ick ontfangh al hier u deerlijck diep versuchten,
 
Voor sulcke teykens daar in 't minst is voor te duchten:828
 
Van wien ick naderhant verkrijgen sal mijn rust,829
830
En ghy Endimyon u lang-gewenschte lust,
 
't Sal in u macht wel zijn mijn slechtheyt te bedrieghen,831
 
Maar niet in mijn geloof, dat my sal konnen liegen:832
 
U hoogh-begaefde geest, in 't welcke is gesne'en833
 
d'Onsterffelijcke deught, met haar wel-voegenthe'en,834
835
Die so seer van 't gemeen in hoogheyt is verscheyden,835
 
Als wy de gulde Son sien boven 't aart-rijck weyden:836
 
Of alsmen in haar gloor aenschout de silv're Maan,
 
Die met haar glants verdooft de Sterren die daar staan.838
 
Souw sick dat groot gemoet wel laten over-heeren839
840
Van valscheyt, en meyn-eet? Dat sou my waarlijck deeren:840
 
Leeft so alst u behaagt, 't sy leeraer van ontrouw,
 
Of datmen u oprecht en voor gestadich houw,842
 
En deylt u jonsten an verscheyden jonge lieden:843
 
Indien my eenige (geluckich) mach geschieden,844
845
Al waart oock noch so kleen, of t'alderminste deel,
 
Ick sal voor u mijn jonst bewaaren in 't geheel.846
 
Al swoer de felle nijt mijn liefden om te spitten,847
 
So sal niemant, mijn hart, als ghy, mijn lief, besitten.
endimyon
 
U oordeel was te goet, ick sacht, ghy hadt geen wil849
850
Om te gelooven ons waarschijnelijck verschil:850
 
Hoe souw u eel gemoet so leenich als wel reck'lijck,851
 
Soo hals-sterck blijven staan op een vermoeden geck'lijck?852
 
Ick wist wel dat die souw verdwijnen, also ras853
 
Als sy in u geloof in 't eerst geboren was.854
855
Want die lyf-schutten, die mijn vromigheyt geleyden,855
 
Dat zijn ter eener zijd' al mijn oprechtigheyden,856
 
En mijn getrouwigheyt, en goet aansien, daar by857
 
Uwe bescheydenheyt en schoonheyt fris en bly,858
 
En u goede natuur so wel gemeuckt in reden,859
860
Als in volkomentheyt der zielen volmaaktheden.
 
Wat souw dees deuchden doch in 't minste wederstaan?
 
Dees brochten inde vlucht u licht-gevoete waan,862
 
Die so belegert en van binnen selver muyten863
 
Als beschermutselt, en besprongen was van buyten:
865
Sy was oock niet soo haast gelicht en opgerecht,865
 
Of sy was also haast verjaaght en ne'er gelecht.866
 
Ghy hebt de eer des strijts, en ick het wel vernoegen,867
 
Des sal ick my verheught, met u tot vrede voegen,
 
Met u! die nimmermeer en sult bedroghen zijn
Kloridon uyt,
870
In de besittingh, en 't gebruyck van al het mijn:870
 
Oock offer ick u op mijn onvermengde minne,871
 
En de gestadigheyt van mijn getrouwe sinne.872
angeniet
 
Dies neyght tot u mijn ziel, indien ghy sulcx doet,
 
So houd ick my vernoeght voldaan in mijn gemoet.
Endimyon binnen.
875
Och daar is Kloridon, vertreckt; wat wil dit wesen:
 
Wat doet den licht-vinck hier?876
kloridon Angeniet
 
Zijt welkom uytgelesen,876b
 
Den ouden suffert komt en lemt my even staagh877
 
Met sijn verdrietighe'en aan 't oore alle daagh.
 
Och wat is 't my een smart, dat ick om te believe
880
Mijn Ouders, moet mijn selfs, en u, mijn Heer, ontrieven?880
 
Mijn waardighert, mijn lief! ick was daar stracks soo gram,881
 
Maar ick besadighde soo haast ick u vernam.882
 
Wat walligh-acht'ger dingh mach meer de Menschen quellen883
 
Als datmen tegen danck by eener moet versellen?884
885
Soo veel soets als ick troost door u by-zijn gheniet,885
 
Soo veel wan-haghens my door sijn gheselschap schiet.886
 
Ick mach de mag're vent in gheenerwijs ghedoogen.887
kloridon
 
Maar waarom lijdt ghy hem ghestadigh voor u ooghen?888
 
Indien g'hem niet en wilt noch nauwelijckx mooght sien889
890
Soo soudy hem u huys of u by-zijn verbi'en,890
 
Of sluypen van hem wech, en niet dus by hem harden,891
 
Maar ick sie wel (helaas!) wat datter of sal warden;892
 
Men spijst my vast met hoop en met verlanghen soet,893
 
Terwijl Endimyon in 't seecker werdt ghevoet894
895
Met Loftenis of Trouw, die ghy hem meught gaen schencken.895
angeniet
 
't Is u ghewoone wijs het archste eerst te dencken,
 
O ghy wan-trouwigh Mensch! en weet ghy noch niet bet,897
 
Op wien hebb' ick mijn sin, meer als op u gheset?
 
Wat Jongh-mans dat mijn zijn op 't schoonste voor-ghedraghen,
900
Ick hebse, om uwen 't wil, ontseyt en of-gheslaghen:900
 
Wat houwelijck hoe groot dat ick hebb' moghen doen
 
Ick weygherdent altoos, alleen om u 't vermo'en902
 
Te brengen uyt u hooft, mijn Lievert! ach mijn Leven!
 
Wilt die ghedachten doch in u gheen plaatse gheven:
905
Al siedy dat ick schoon met yemandt staa en praat,905
 
Denckt dat ghy in mijn hart op 't alder-diepste staat.906
 
Och Heer, Endimyon! een out-man vol ghebreken,907
 
Verheught u, als ghy hem, met my, u Lief, siet spreken;
 
Want voor die Bulle-man is yder een vervaart;909
910
Ghelooft dan dat ick best en seeckerst' ben bewaart:910
 
Ghy moocht gheen beter wacht aan onse Boomgaart setten911
 
Om 't achter-dencken en de toe-gangh te beletten:912
 
Ja 't is een vriend'lijck mensch. maar hoe komdy soo stout913
 
Dat ghy soo luttel mijn en hem soo veel vertrout?
915
Ick doe u wat ick kan in alderley manieren,
 
En 't is my leet dat ick niet meerder kan versieren.916
 
Of meendy dat mijn jonst by yder een is veyl;917
 
Vertrouw't mijn dat niet toe, maar wel u Hoeren geyl:918
 
Staagh moet ick dit gheknor en dit ghepreutel hooren.919
kloridon
920
Hoe nu mijn Waardertje! wel hoe mijn Wt-verkooren920
 
Wat stoordy u soo licht om een woortje van my921
 
Dat ick uyt liefde spreeck?
angeniet
 
Ja secht uyt jalousy.
kloridon
 
De Minnaars en Koop-lie'ns als zijn sy seer verscheyden,923
 
Sy zijn nochtans al eens in een dingh met haar beyden:924
925
Ick neem een Juwelier heeft een kost'lijcke steen925
 
Hy salse daarom niet vertrouwen ellick een,
 
Hy salse nauwelijckx sijn waarste vriendt vertrouwen;
 
Hy houwtet voor een jonst dat hys' hem laat beschouwen.928
 
Vreest soo een Handelaar voor roover of voor dief,
930
De Minnaar sorcht te recht voor sijn beminde lief,930
 
Sijn aldergrootste pandt en peerel van der aarden,
 
Die gheen ghelijck en heeft in schoonheydt noch in waarden.
 
Wel gheeftet u dan vremt, mijn alder-hooghste goedt!933
 
Dat ick u licht vertrouw' by een onwaardigh bloedt?934
935
Hadd' ick u voor het braafst' en 't grootst' niet gaan verkiesen,
 
Ick soud' u alsoo haast vergeten als verliesen.936
 
Een Gierigaart beanxt soo niet, sijn anxstigh-gheldt,937
 
Als my u of-sijn, Lief! uyt ware Liefde quelt.938
 
Hoe dick heb ick den Wl by u alleen vernomen,939
940
En soud' ick my dan niet ontsetten in sijn komen?940
 
Ten waar ick 't om u Eer of om mijn selven liet
 
Het schiede lichtelijck dat ick hem noch door-stiet
 
Die groote Loghenaar! die met op-rechtigheden.
 
(Soo 't scheen) verswoer sijn ziel met soo veel valsche eden944
945
Soo hy u minde, of soo hy immermeer mijn945
 
Met sijne vryery sou in de weghe zijn.946
 
Wie soeckt anders als hy my uyt u hart te putten?947
 
Wie anders soeckt als hy ons houwelijck te schutten?948
 
O valschert! of ghy my met nortsche ooghen siet,949
950
Ick sal.950
angeniet
 
Mijn Opperste! hy mint my seecker niet;
 
Hy komt hier om sijn lust somwijls een rijmpjen lesen,
 
Het zy van sijn ghedicht, of wat het oock mach wesen,952
 
Slechts om mijn tijdt-verdrijf: Wat gheef ick om den Door?953
 
Ick sie hem liever gaan van acht'ren, als van voor.954
955
Wat sou die Dorre-stock, die nau-ghesette Vreckert!955
 
Ghy hebt my al verwent, ick ben te seer verleckert956
 
Op u goet-jonstigheydt en vriendelijck bewijs957
 
Die ick veel meer ghevoel als ick met woorden prijs.
 
Endimyon! 't is waar; hy is gheswint van harsen,959
960
Maar daar toe een Drooghist, waar uyt men nau sou parsen960
 
Een droppel nats of twee; 't is al vervrosen stijf,961
 
En hy en heeft gheen lust noch leven in sijn lijf.
 
Ick min meer Kloridon u gheest en deeghlijckheydt963
 
Van onse jaren, als den Grijsert om sijn rijckheydt.
965
Ghelijckheydt is een deught die ware vriendtschap baart,
 
En die de zieltjens soet onendelijck vergaart.966
 
En wat een wel-lust ist te spreken met malcander
 
Daar yders eyghen ziel vaart over in den ander!968
 
Waar dat den Droomert is daar sit hy strackx en suft,969
970
En kleynst de dinghen met de Teems van sijn vernuft,970
 
Hy raat en wickt het pit van d'alder-hooghste saken971
 
Daar de Gheleerste noyt en wisten door te raken,
 
Daar praat hy mijn of toe, of ick 't verstae of niet,973
 
Hy meent dat mijn daar mee een groote Eer gheschiet.
975
Maar ghy, mijn Koningh! spraackt my al van liever dinghen,975
 
Och! als ick daar aan denck, ick kan my niet bedwinghen976
 
Van schreyen; ach mijn Lief! meendy dat my niet spijt977
 
Dat ghy mijn niets vertrouw't, en daagh'lijcx dit verwijt?978
kloridon
 
Stilt u mijn eyghen hart, mijn brave Angenete!979
980
Ick hebbet slechts gheboert, en u niet schots verweten,980
 
Ghy zijt my al te waard, nu drooght u traantjes af,
 
Het is mijn leet dat ick u oorsaack daar toe gaf.
 
Beweghelijcke ziel! en suldy niet op-houwen?983
angeniet
 
Ghelooft my Kloridon ick sal gheen ander trouwen,984
985
Zijt dat verseeckert vry en houwt u voorder stil.985
kloridon
 
U Ouders mochten 't u doen doen teghens u wil.
angeniet
 
Sy moghen my in als, maar daar in niet, ghebieden.987
kloridon
 
En oft u Vrienden u ghelijckelijck an-rieden.988
angeniet
 
Soo sal ick doen mijn sin oft wel of qualijck gaet.
990
Voorslach van Vrienden lockt somwijlen oock wel quaat.990
kloridon
 
En hebdy Angenees met my dan gheen erbarmen?991
angeniet
 
Mijn hartje krimpt van anxst, ick sterref in u armen.
kloridon
 
Hoe ist mijn waartste Lief? of ghy een weynigh sat.993
angeniet
 
Ick heb daar, och mijn Kint! sulck een hart-vangh ghehadt.994
kloridon
995
Och doet u doch wat los.
angeniet
 
Och soo; 't sal nu wel locken,995
 
Ghedenckt mijn Troost! op 't gheen, dat ick u heb vertrocken,996
 
En zijt voort-aan gherust. och hart! het is soo laat;
 
Maar gheeft mijn noch een kus eer dat ghy verder gaat.
kloridon
 
Waarom mach ick, mijn Ziel! niet langher by u blyven?999
angeniet
1000
Och! of mijn Moeder quam sy sou soo dapper kyven.1000
 
Vaart wel mijn Kloridon. wel komdy niet we'er-om?1001
 
Soo wacht soo langh tot ick by u, mijn Eyghen, kom.
 
Adieu myn Engheltje! tot langher niet als morghen.
kloridon
 
Vaart wel myn Waartste, ach! ick blijf in duysent sorghen.

Derde uytkomen, in 't tweede bedrijf.

Endimyon, Angeniet, Melimpior luystert.
1005
Hoe komtet Angeniet dat ghy die Eelman lijt,1005
 
En dat ghy noch so vry en vriend'lijck met hem zijt,
 
Is u gemoet so wijt, of hebdy sulcke sinnen1007
 
Die twee al even hooch gelijck konnen beminnen?1008
 
Dat denck ick immers niet. Het waar u meerder eer1009
1010
Dat ghy den Hoveling verboot te komen weer,
 
Als hem te houden op met lieffelijcke treken.1011
angeniet
 
Wel soud' ick dan, mijn lief! met niemant mogen spreken,1012
 
Dat waar een groote last. Ick hebt hem af geseyt1013
 
Met d'alderbeste slach van mijn bescheydenheyt,1014
1015
Dat is met soetigheyt, men moet om beters-willen,
 
De slappe-sieke wel ingeven soete pillen:1016
 
Neen denckt niet, dat ick hem sal houwen opter tuyl,1017
 
Ick ben niet seer vermaakt met so een mellick-muyl,
 
Ick sie veel liever uwe stemmige bedaartheyt,1019
1020
Als al de wulpscheyt van sijn jonge onbejaartheyt:
 
U zedige voorgangh, en deughdelijck bestuur
 
Is my veel nutter, dan sijn grillen wispeltuur.1022
 
De weeldrigheyt des vleesch is meest tot quaat genegen,1023
 
Dies soeck ick red'lijckheyt om die te strijden tegen.1024
1025
Ick ben so tochtich niet in 't yv'ren van mijn lust,1025
 
Als ick wel hong'rich haak na der gemoeden rust:
 
Dat is het beste goet, dat krijghtmen inder zielen,1027
 
Door kennisse des quaats, en 't grondelijck vernielen1028
 
Van ons verdorventhe'en. Ach mijn Endimyon!
1030
Mijn tweede Apollo! ach mijn geleertheyts Son!1030
 
So 'k met den Eelman spreeck, en laet u dat niet spijten,1031
 
Ick soeck met vrientschap en oock lancksaam hem te slijten:1032
 
Want als een Edel-vrouw yemand ontseyt so kort,1033
 
Soo sietmen dat het vaak qualijck genomen wort:
1035
Of 't wert met achter-klap, met bloet of doot gewroken,
 
Ick heb de jongelingh vertroost en wat versproken.1036
 
Hier-landsche Seneca! die d'ander niet verstaat,1037
 
Maar warelijck beleeft met wijsheyt inder daat,1038
 
Al hebdy schoon de geest sijns schrijvens ingenomen,1039
1040
Men moet de swacken oock wat te gemoete komen.
endimyon
 
Och dat is wenschelijck en meesterlijck gedaan,
 
Vorstinne van mijn hart, mijn komen en mijn gaan
 
Sal tot geen ander ent, voortaan mogen en strecken,
 
Als om met u, mijn troost! een houw'lijck te voltrecken,
1045
Door u te maken strax mijn wel geliefde Bruyt,1045
 
Hier op gelieve u te seggen u besluyt,1046
 
Want ick heb langh genoegh op 't onseker geloopen.
angeniet
 
Eer ick my met den band des echtens gae verknoopen,1048
 
Soo isset raatsaam, Heer! dat ghy myn vader vraaght
1050
Of hem dit houwelijck volkomentlijck behaaght:
 
En of hy 't niet verstont dat wy te samen huwen,1051
 
So blijf ick niet te min den al geheelen uwen.
endimyon
 
Dat meent ghy, doedy niet?
angeniet
 
Och ja, met mijn gemoet.1053
endimyon
 
Ick sal 't u ouders oock eerlangh doen vinden goet.1054
1055
Vaart wel mijn eygen ziel.
angeniet
 
Vaart wel mijn Wtverkoren.
 
Ach! wat heb ick gedaan? helaes! ick ben verloren.
 
Meyn-eedige Angniet! Ach trouweloose vrouw!
 
Wat siet ghy te gemoet? Leetwesen en Berouw:
 
Want siet ghy neemt een man vol kommers en vol koutheyt,
1060
Verdrooght en uytgeteert van afgeleefde outheyt.1060
 
Een gnorrer, een suur-muyl, en een jeloersche loer,1061
 
Ja die u nauwelijcx vertrouwen sal sijn moe'r.1062
 
Die u gestadich sal beschelden en bestryen
 
Met buytenschultsche en onechtsche snoeperyen,1064
1065
En die u nimmermeer sal laten van syn zy,1065
 
En wrokken met gemor op u gesichtjens bly:1066
 
Op treckjes van u mont, op in en uyt te ademen,1067
 
Op vriendelijck gestrook, op eerelijck omvademen,1068
 
En lieflijck hant-geslach van yemand anders, ach!1069
1070
Ick sie veel meerder leets als ick uyt spreken mach.1070
 
So ick met yemand spreek, strax sal den ouden doovert1071
 
Vermoeden dat ick ben door minne-konst betoovert:
 
Dan sal hy mijn na-gaan en leggen lagen snoot,1073
 
Ick sie geen leven, maar een pynelijcke doot.
1075
En op dat niemant my sal troonen met aanlocksels,1075
 
Sal hy myn houden staach omhelsent in myn ocksels.
 
Maar ghy myn Kloridon, ach! sult ghy wel u leyt1077
 
Afdulde met verdrach en goede lijdsaamheyt?1078
 
Helaes! ick vreese neen: te groot is, laes! u lyen;
1080
Ick sie u vast omringt met duysent raseryen,1080
 
Met duysent vloeken boos, met duysent gruw'len bars
 
Wtvaren op 't Destin, als den verwoeden Mars,1082
 
Of als Orlande dol de boomen woest uyt-rucken,1083
 
En rijten alle dingh in hondert duysent stucken.
1085
Komt hier uytsinnige die 't al van 't leven rooft,1085
 
En plettert mijn dit eer en eedeloose hooft.1086
 
Veel beter had ick my met u in echt gegeven,1087
 
Als by den rachelaar al wars en sat van leven.1088
 
Ach! sal ick, jonge Maaght, verslijten al mijn jeugt
1090
By een uytgemercht man, gantsch doot en kout van vreugt?1090
 
Ick sweert de Goden neen, ist dat wy immer meugen1091
binnen.
 
Eens komen by melka'er ick sal voorwaer niet deughen.1092
melimpior
 
Och dat is Kloridon een krancke toeverlaat,1093
 
Die in sijn selven waant dat hy al seker gaat,
1095
Ick sal hem dit besluyt eens naecktelijck vertellen,
 
En sien of ick 't met een voort uyt sijn sin kan stellen:1096
 
Hy veynst hem vast voor mijn, en ick geeft 't hem al toe,1097
 
Doch twijffel ick, of ick al wel of qualijck doe.1098
 
Ick sal sijn sotheyt hem van langerhant vertrecken,1099
1100
En seggen dat de lien met sijn vryagie gecken:
 
Maar siet waar dat hy mijn dus onverwacht gemoet.1101
 
Wel Kloridon, mijn vrient, van harten zijt gegroet,
kloridon, Melimpior syn vrient.
 
En ghy oock van gelijck. Ick wensch Heer dat uw' dagen1103
 
Gesegent werden na myn gunst en u behagen,1104
1105
Melimpior wat ist? Dit ben ick ongewent,
 
Van waar dees treurigheyt? maakt myn u leet bekent,
 
U schouders zijn te swack om die alleen te dragen,1107
 
Voorwaar 't is somtijts goet sijn noot eens uyt te klagen,
 
Ick sie wel 't is om myn dat ghy u dus versteurt,1109
1110
Seght my, wanneer, en hoe ick soo veel heb verbeurt?1110
melimpiors klacht.
 
Van dat ick heb gekent de maat van al u wercken,1111
 
En heb ick nimmermeer gesien, noch konnen mercken1112
 
So veel onvoeglijckheyts, dat u in eenigh dingh,1113
 
An red'lijckheyt, an eer, of leven te na gingh.1114
1115
Ick ben de naast an u, om u uyt jonst te geven,1115
 
Al watter in de wet des vruntschaps is beschreven,
 
In mijn behelplijckheyt vervreuchtet harte mijn,1117
 
Vermits mijn raden en mijn moeytens u nut zijn.
 
Maar siet dieselfde wet die doet my gantsch vervremen,1119
1120
En schielijck vallen van mijn eerste goet voornemen,
 
Wanneer ick overlegh de ongematightheyt1121
 
Nu van u laatste doen, sulcx dat ick u beleyt,1122
 
Of haar oorsaken, moet beschelden, dat om reden1123
 
Van uwe sottigheyt, en ongheregeltheden.1124
1125
Kloridon ghy mint, ghy vrijt, en ghy ontvryt1125
 
U selven, want ghy selfs u meeste vyant zijt,
 
Door dien ghy offert op het schoonste van u jaren,1127
 
An een onseker mensch u seker qualijck varen;1128
 
Ghy vormt in u geest, ick en weet nauwlijcx wat1129
1130
Voor raserijen woest: want ick vermercke, dat1130
 
Ande bedroefde streeck van u dwalende oogen,1131
 
Die u siel-sieckte klaar en openbaar vertoogen:1132
 
U vernoeging en rust is my so lief en waart,1133
 
Dat ick tot diens vordringh geen dingen opter aart1134
1135
Sou sparen, ja mijn selfs soud' ick daarom niet vreesen:1135
 
Al is mijn wil dus goet, so soud' ick nochtans wesen
 
Een vyant en geen vrient, indien dat ick u liet
 
So blind'ling runnen in 't verderref en verdriet:
 
Maar nu dat ick u sie gevaarlijck loopen dwalen,
1140
So moet ick u met raat van reden, weder-halen;1140
 
Ist red'lijck Kloridon het geen ghy dul bestaat,1141
 
Dat ghy Angneeta liefd' en dus u selven haat,1142
 
En slaat so reukeloos het pat van wanhoop inne,
 
Om met mistroostigheyt 't geliefde lief te winnen?1144
1145
Der minnaars blijtschap dient haar dickwils tot een straf,1145
 
Als d'onverwachte vreught haar schielijck brengt in 't graf.1146
 
De lusten die ghy soekt, en dus wenscht te verwerven,
 
In eenen oogenblick verstuyven en versterven:1148
 
Wat is al 's werelts lust? helaes! een groote niet:1149
1150
En nu u maar de min eens vriendelijck anbiet
 
Een schaduw van geluck; gaedy op wegen tyen,1151
 
Al waar u lichaem sal anstoot en schip breuck lyen.1152
 
U dwase vryery is al de werelt kunt,1153
 
En yder spreeckt van u, na hy u wil en gunt:1154
1155
U vrienden zijn bedroeft! de vreemden gantsch verslagen,1155
 
Dat sulcken Jongelingh niet beter hem kan dragen:1156
 
Waar is dat edle hart vol druystigheyt van moet?1157
 
Waar zijn de hoopen van u over-eerljjck bloet?1158
 
Wiens naam en groote geest door-swieren alle Landen,
1160
Die innich wond'ren doen hun suyverste verstanden.1160
 
Dat Hemelsche vernuft van oordeel rijck, na wensch
 
Wert moedeloos verquist om sulcken ringen mensch.1162
 
En ist geen misverstant moetwillens te verlaten,1163
 
En weyg'ren waardighe'en en aangeboden staten1164
1165
Van grooter nuttigheyt en vruchtbaarheyt van goet?
 
Bedenckt wat ghy te kort u eygen glory doet.
 
Om dat sy u behaagt, so laat ghy u behagen
 
Haar dreutsche grillen, en de strafheyt van haar magen,1168
 
Dat opgeblasen volck! dat op haar schoon gedaant1169
1170
De meeste waardigheyt hem selven waardich waant:1170
 
Het welcken heel verblint van u eerbiedich eeren,1171
 
Hooch-hartich u versoeck versmaden en afweren,
 
Tot een verachtingh en verkleeningh van u naam,1173
 
Indier manieren, dat, de grootheyt van u faam1174
1175
Geene kleene knack en krijght, sulcx dat u eerbaar vryen1175
 
Medoogh'lijck wert beklaaght, van die u selfs benyen:
 
Al is men wel begaaft van harssens, of bespraakt,
 
Men wert by yder een geweygert en gewraakt.1178
 
Ick wil mijn reden hier met geen bewijs bevesten,1179
1180
Noch hier verlijken by de grootste en de besten,1180
 
Die door de minne zijn verdorven en verdaan,
 
Met Keysers-rijcken, die geweldich zijn vergaan.1182
 
De dolligheyt des mins doet al te greetich woeden,
 
Sy maakt oock dickwils dat de zielen en gemoeden1184
1185
Der mannen zijn ontmant, en werden ingelijft1185
 
Met vrouwelijcker angst, saachachtich en verwijft,1186
 
So dat sy harteloos velt-vluchtich henen vlieden,1187
 
En maken nederlaagh van legers vol krijchs-lieden;1188
 
Gelijck Antonius, die duystmaal duysent man1189
1190
Regeerden en geboot, en voerden of en an:1190
 
Wert hy niet door de min vermeestert van een vrouwe,1191
 
Aan welcke Caesar was wel grootelijcx gehouwe,1192
 
Vermits sijn Zege-winst en bloetgierige wraak?1193
 
Nu op dat ick niet lang de redenaar en maak,
1195
So laat ick voort geheel u goet oordeel bevolen,
 
Al 't gene dat u doet so rymelen en dolen,1196
 
En dat u aldermeest de sinnetjes beweeght1197
 
Tot Venus-janckery, dus langh by u gepleeght,1198
 
Dat ghyse uyt u hart voorsichtelijck doet scheyden,1199
1200
Op dat ghy voort u gangh na wijsheyts-spoor moogt leyden.1200
 
Ghy hebt kennis ghenoegh van mijn genegentheyt,
 
En merckt wel dat het geen dat ick u heb geseyt,
 
U niet dan alle deught en voordeel sal verstrecken.
 
Ick denck niet dat ghy 't sult in 't quade willen trecken,
1205
Dat ick u heb mijn hart so opentlijck ge-uyt,
 
En wat ik van u doent in 't heymelijck besluyt:1206
 
Hoe wel is waar, dat ghy volkomen hebt u dagen,1207
 
En dat ghy niet behoeft een ander raat te vragen:
 
Maar siet de minnaar wert veel eer een ouderlingh1209
1210
Door ouderdom des tijts, als door na bespeuringh1210
 
Des wereltlijcken loops, en eygenschap der daden.
 
Ick heb uyt vruntschap u tot uwen best geraden,
 
En plechtelingh met een voldaan, an mijn gemoet,1213
 
Mijn broederlijcke liefd' neemt die doch an in 't goet:1214
1215
Wildy mijn trouwe raat met erenst gaan beleven,1215
 
Het sal u rust en heyl in uwen ouwder geven.1216
d'Antwoordt kloridons.
 
Wanneer als ghy ontfinght dit opset in u sin,1217
 
Om dees vertooningh mijn met raat te scherpen in:1218
 
Op dat mijn hart en hooft met oordeel ondervonden,1219
1220
De sorchlijckheden van mijn geestelijcke wonden:1220
 
't Waar wel so goet, dunckt my, dat ghy u wat bedocht,
 
Dat ghy de sieckte, en der siekens aart doorsocht,
 
En wat voor meestery tot mijn genesingh hoorde,1223
 
Dat waar de rechte wech. Ick acht de kunst van woorden
1225
Onnoodich en onnut, vermits dat sy gelijckt
 
Een Artzenij, die voor de kracht der Koortsen wijckt.
 
Ofschoon u reden my wel an u gunst verbinden,1227
 
So kan ick evenwel geen beterschap bevinden,
 
Door dien mijn quellingh haar so dapper tegenstaat,1229
1230
Dat sy als machteloos my niet ter harten gaat:1230
 
Want siet, sy komt te laat, en dat in sulcker ty'en1231
 
Dat sy smoort, onder 't jock van mijn rampsalich ly'en.
 
Al wat ghy hebt geseyt, was my, van mijn gedacht1233
 
Voor heen getrouwelijck en grondich angebracht,
1235
Dus heb ick in mijn selfs gaan naarstigh overleggen,1235
 
Al wat mijn vrienden op dit stuck souw konnen seggen:1236
 
Maar mijn bedenckinge die schelen al te veel
 
By mijn suyvere jonst, en hebben in dit deel1238
 
De staat mijns eensaamheyts in 't minste niet verdreven,1239
1240
Maar ick ben in mijn druck volstandich noch gebleven,1240
 
En moet gedurich oock volharden in mijn pijn,
 
Mits die uytkomsten, laas! maar tweederley en zijn:1242
 
Dat is; dat ick mijn wensch geluckich moet verwerven,1243
 
Of dat ick mach gerust en wel te vreden sterven:1244
1245
En mangelt my het een, 't a'er sal my wesen soet,1245
 
Indien my maar de doot so veel genade doet.
 
So ick myn selver haat ter liefden van Angneete,
 
Dat moetmen geen gebreck maar gulle heus heyt heeten:1248
 
Die haat is eerelijck en dient mijn lieve min,1249
1250
'k Heb liever dat ick mijn dan haren vyand bin:
 
Maar 't sal een dwalingh zijn te loven voor de menschen,1251
 
Dat ick mijn selve quaat om haren 't wil sou wenschen,
 
Want het stoot tegen een, dat ick meer leet, om haar1253
 
Te nut te zijn, dat ick mijn dienstbaerheyden swaar,1254
1255
Die ick haar schoonheyt heb so nedrich toe gaen wyen,
 
En dat die slooven om mijn weder te verblyen:1256
 
Of dat den Hemel vent en wisselt gauw en kloeck,1257
 
Om suchten en gekerm, het hoogst van mijn versoeck.
 
Ist dat mijn vrienden haar bedroeven in mijn dingen,1259
1260
Voorwaar het is mijn leet: ist dat de vremdelingen1260
 
Mijn saken vinden vreemt, of niet wel en verstaan,
 
Men komt niet over een met yder inde waan:1262
 
Haar med'lijden is groot, maar niet gegront in reden,
 
Vermits sy 't noodeloos in dese saak besteden,1264
1265
Van welcke dat ick haar sal leeren (lockt het mijn)1265
 
Eer langhe meer belust als medooghend' te zijn:1266
 
Want soo mijn sinlijckhe'en gheluckelijck verwinnen,1267
 
Soo sal ick zijn verblijdt en eeuwigh haar beminnen,
 
En soo sy vol van ramp ter slincker zijde slaan,1269
1270
Ick sal in mijn gheluck gheheel oock zijn voldaan;1270
 
Aldus soo sal mijn spoet of mijn ghemoetje rustigh1271
 
Een yder die het weet te recht oock maken lustigh:1272
 
Siet hier Melimpior hoe mijn 't gheluck verbeyt1273
 
Met aanghename rust en aardtsche saligheyt:
1275
Nu oordeelt selven ghy of ick ben te beklaghen
 
Indien ick een van beyd' in 't leste mee mach draghen?1276
 
Mijn minne die en is van sulcken grootheydt niet
 
Als die van Antonius; doch al, ist dat ghy siet1278
 
Alleen maar op de ziel, en niet op de ghelocken,1279
1280
Want yeghlijck schepsel is tot sijn wel-lust ghetrocken,1280
 
Al scheelen sy in staat, in uyterlijcke pracht,1281
 
De harten zijn meest al van een ghelijcke macht.1282
 
Ick ben niet als ghesel met Caesar op ghekomen1283
 
In 't steyg'rend' Keyser-rijck van 't overmachtigh Romen.1284
1285
Ick heb gheen Leghers groot noch Volck'ren te ghebi'en.1285
 
Ick doe men voor gheen Godt aanbidden noch ontsien.1286
 
Ick sie maar op mijn selfs, 'k ben hoogher niet gheneghen,1287
 
De Werrelt die en sal gheensins om mijn beweghen.1288
 
Ist dat ick leef of sterf, mijn leven en mijn doot
1290
Zijn de ghemeene man doch even veel van noot:1290
 
Dese ghelijckenis die waar veel meerder eyghen1291
 
Die haar gheneghenthe'en tot hoogheydt stadigh neyghen,1292
 
Ghelijck als desen Heldt en grooten Oorloghs-heer
 
Die sich vernoeghden niet met grooter, noch in meer;1294
1295
't Is mijn te onghelijck en al te hoogh verheven,
 
Ick sou (al mocht ick schoon) my daar toe niet begheven.1296
 
Ick weet wel dat ghy my ontmoet ghelijck een vriendt
 
Die anders niet en spreeckt als hy van harten miendt,1298
 
Dies ick oock uwe jonst en vriendtschap meerder reken1299
1300
Als die vleyende konst van wel te konnen spreken:
 
Mijn toeghedane liefd' die wast vast daagh'lijckx an
 
In sulcker grooten als ick niet wel segghen kan.1302
 
Wilt u niet in de Min van mijn Angneete storen,1303
 
Want ick heb in mijn hart volkomen haar ghesworen.1304
1305
'k Sal u ghehoorsaam zijn, in als, ghelijck mijn Vooght,1305
 
Verheert my als een kindt dat ghy wel over mooght,1306
 
En houdt my als een Wees, dat niet kan onderscheyden1307
 
Wat hem is goet of quaat: Ick wil my laten leyden
 
Van u bescheydenheydt; en wat dat die besluyt1309
1310
Dat ben ick voort te vre'en dat ghy sult voeren uyt:1310
 
Dan hoe wel dat ick my stell' onder u vooghdyen1311
 
Ghelijck als onbejaart, so soud' ick mijn verblyen1312
 
Indien als ick maar mocht de saken van de min
 
Regeeren vry en vranck, dat's, na mijn eyghen sin.1314
melimpior
1315
Hoe mooghdy Kloridon soo sot als onberaden1315
 
Beminnen 't gheen ghy weet u achtbaarheydt te schaden?1316
kloridon
 
Wat schade kan 't my zijn dat ick by haar verkeer
 
Die mijn wel-vaart soo wel als ick de haar begheer?1318
melimpior
 
Edele Jonghelingh ghy doolt met u vertrouwen,
1320
't Bevinden sal eer langh u anders doen beschouwen.1320
kloridon
 
Lieve Melimpior ten waar ick seker gingh,1321
 
Ick bouw'de soo gheen hoop op een onseker dingh.1322
melimpior
 
Maar of, u Lief, haar sin veranderde lichtvaardigh.1323
kloridon
 
Soo is haar omme-gangh my dat, en meerder waardigh.1324
melimpio
1325
Ghy oordeelt na u lust, en niet na de waardy.1325
kloridon
 
Ghy voor-secht onghegront een valsche prophecy.
melimpior
 
Ghy souwtet beter sien ten waar ghy dwaas'lijck minde.1327
kloridon
 
Ghy yvert onbedacht.1328
melimpior
 
En ghy loopt als de blinde,
 
Arme verblinde mensch! ghy waant noch datje siet
1330
En u ghewisse val die en voorsiedy niet:1330
 
Heeft u versochtheydt dit aan and're niet ervaren?1331
 
Verliesdy niet u tijdt en 't beste van u jaren?
 
En de gheleghenthe'en van schooner Dochters keur1333
 
Daar by gebreck van raat de buffels gaan me deur:1334
1335
Ghelooft my Kloridon ghy sultet u beklaghen,1335
 
Als ghy vol twyfels, out, u schamen sult te vraghen,
 
Of datje al te kies, te deftigh, of t'eenrints1337
 
U houden sult vernoeght met luttel onderwints,1338
 
Of datje al te grootsch met jeughdelycke grillen1339
1340
(Ghelijck een man van staat) u niet sult moeyen willen.
kloridon
 
Waarlijck Melimpior, ick prys u jonst en raat,1341
 
Al vollich ickse niet met leven inder daat.1342
 
Ick weet waar ick op staa, dies houd' ick my gelaten;1343
 
Ick kreun my niet een sier aan 't malle vollickx praten.1344
1345
Myn Lief die heeftmen lief, of sy myn schoon noch derft1345
 
Dat sal niet langher zyn als tot haar moeder sterft,
 
Ick ben daar in gherust; 't swaarst' moet het meeste weghen:
 
De dinghen die met moeyt' en kommer zyn verkreghen
 
Die ghelden alder-meest: En daarmen licht komt an1349
1350
Daar scheyt de lichte mensch oock weder licht'lijck van.1350
 
'k Heb mijn ghemoedt in dwangh, en dat in sulcker voeghen,1351
 
Dat ick in, of en an, alleens my kan vernoeghen,1352
 
Soo dat ick met voordacht die beyden ben ghetroost,1353
 
Myn hart en heeft sich noyt soo raeu verreuckeloost,1354
1355
Of 't heeft sich matelijck gheuytert in 't bedroeven,1355
 
En middelbaar gheset in lust en vreught te proeven;1356
 
Soud' ick dan aerselings nu leeren achter uyt?1357
melimpior
 
Het gaat wel anders, Heer, alsmen somwijls besluyt,
 
De menschen die hier meest en best van deuchden spreken,1359
1360
Die leven dickwils boost in sonden en gebreken,
 
En die de waerheyt miltst gebruycken met de mont,1361
 
Die hebben in 't gemeen de logen inde gront.1362
 
't Schickt voor een wijs man niet yet grootsch hem te vermeten1363
 
Van dingen daar hy niet uyt gissing kan van weten,1364
1365
Ervarentheyt die leert wel bet in leet of lust,
 
Betrouwen dat bedrieght, wel seyt een, weet of rust:1366
 
Ick hebber oock gekent, die haar seer veel beroemde,1367
 
Die nauw'lijcx 't derdendeel niet dede, dat sy noemde.1368
 
Nu wel an Kloridon ick secht u overluyt,1369
1370
Angneeta is verlooft en is Endimyons Bruyt,
kloridon
 
De Bruyt! de Bruyt! de Bruyt! O Goden van hier boven!
 
Melimpyor ghy droomt: wat souw sy haar verloven1372
 
Ten is geen uur gele'en dat ick noch met haar sprack.
melimpior
 
Sy gaf hem 't ja-woort nu so daatelijcken strack.1374
kloridon
1375
Wel dats een donderslach waarachtich in mijn ooren.1375
melimpior
 
Ick hebt gehoort, daar ick 't van woort tot woort kon hooren.
kloridon
 
't Is dolheyt! hy! 't is wint, voorwaar ten kan niet zijn.1377
melimpior
 
't Is inder waarheyt waar.
kloridon
 
O overvalsche schijn
 
Van vriendschap en van jonst! O overgeven eden,1379
1380
Versworen duyvelin, had ick u op ghesneden1380
 
Die goddeloosen mond, O trouweloose pry!1381
 
Wat houtmen dat ick u de hals niet of en sny,1382
 
En ruck u uyt de tongh, de tongh die my verleyde,
 
Misschien van aartsche en eeuwige saligheyde.
1385
Hemelsche Goden geeft dat dese Bruylofts-feest
 
Vercieret wert met so menigen boosen geest,
 
Met so veel eunjers, en rust'loose raseryen1387
 
Dat al haar vreught gedijt tot een gestadich lyen:1388
 
Dat nimmer blyden dach haar met goe morgen groet,
1390
Dat nimmer nacht noch slaep haar groote smart versoet,
 
Dat nimmer lust noch smaak haar kome van het eten,
 
Dat nimmer tijd noch stond haar ontrouw wert vergeten,1392
 
Maar dat de wereld dat gedurighlijck besmaalt,1393
 
Mijn ongeluck beklaagh en haar valsheyt verhaalt.
1395
Apollo haalt u sus u Luna vander aarden,1395
 
En plantse ande lucht na haar luchtige waarden.1396
 
Verhoort mijn droef gesmeeck, O hooghste God Jupijn!1397
 
Het sal u eere, en de Mannen salich zijn,1398
 
Als sy haar lichtheyt sien, so sullen sy de vrouwen1399
1400
Noch die vergulde Maan in geener wijs vertrouwen.1400
melimpior
 
Wel hoe? dat is te slecht voor sulcken wijsen man,1401
 
Die hem (gelijck hy seyt) naar alles voegen kan:1402
 
Is die gelaatenheyd daer ghy hier juyst te voren1403
 
So treffelijck van spraakt, soo op een bof verloren?1404
1405
So heeftse niet veel gronts ter zielen oyt gevat,
 
So hebdy maar den schijn van 't uyterlijck gehadt.1406
 
Hoe heerlijck heb ick u somwijlen hooren spreken
 
Datmen de korselheyd lijdsamelijck most breken1408
 
Met goe verdraachlijckheen: en temmen so den moed,1409
1410
Die al sijn hevigheyt doet hollen door ons bloed.
 
Wat haastigheyt is dit? nu sien ick dat wel seggen1411
 
Is yd'le pratery, als men 't niet kan beleggen1412
 
En bruycken inde noot, en toonen inder daat1413
 
Datmen niet met de mond maar metter harten praat,
1415
Van die hoochwaarde deught en kracht van 't overwinnen,1415
 
En het bevreden van d'oploop van onse sinnen.1416
 
Waar zijn de lessen die ghy yder altijt geeft,
 
Wat spaandy u van 't geen dat yder van u heeft1418
 
Door uwe Poësy? Ghy hebt te wel geschreven1419
1420
Om dat so achteloos niet beter te beleven:
 
Maar dit is schier gemeen, want alsmen 't volckjen siet1421
 
Dat seerst van deuchden raast, dat doense selven niet.1422
 
Elck sal in eenigheyt van alleman gescheyden,1423
 
Met degelijcken ernst meest de behoorlijckheyden1424
1425
Der dingen konnen sien: dan is den grammen koel,1425
 
Den ritschen sneukelaar en heeft dan geen gevoel,1426
 
Den dronckert, noch den vraat en voelt dan geen bewegen1427
 
Tot suyp of slempery (door quade wenst verkregen,)1428
 
De trotsche grootsche geck die stelt sijn hovaardy,
1430
En sijn verwaantheyt bars so lange wel ter sy:1430
 
So doet de gierigaert, de luyaart van gelijcken,1431
 
Doch kan ter nauwer noot de nijdert hem bekijcken:1432
 
Maar so haast dat gedacht verswindelt, fluck geswint1433
 
Loopt yder na, dat hy uyt aart of anwenst mint.1434
1435
Ghy hebt wel voor een wijl u selven wat gebroken,1435
 
En vande heyligheyd der deughden schoon gesproken:
 
Der Goden borgerij heeft u verstand gesien,1437
 
En vry veel meer gevoeld dan de gemeene li'en:1438
 
Dies steegh u geest om hoogh en maakten ons daar kaarten,
1440
Niet vande Redery. maar vande Hemel-vaarten.
 
Der zielen God geleert dien weesdy 't vaste land,1441
 
Nu lijd de Stier-man selfs hier schip-breuck op het strand:1442
 
De minste wind van ramp heeft hem ter neer geslagen,
 
Die met Atlas gemoed de werreld was te dragen.1444
1445
Wat zydy doch beswaart? daar ghy noch niet verstaat
 
Of u 't verliesen is of vorderlijck of quaat:1446
 
Hoe dickwils sal de mensch puursteken blint van sinnen,1447
 
Sijn eygen ziel-verderf op 't alderhoogste minnen,
 
Tot dat hy door de tijd met wijsheyt vast bevroet,1449
1450
Dat God hem vry meer heyl (als hy hem wenschten) doet?1450
kloridon
 
De scherpheyt van de spijt kan ick niet duldich doogen,1451
 
Ick waande dat ick sach, maar laas! 'k en had geen oogen,
 
Of sy waren stick-siend, of zijn begoogelt, noch1453
 
Dat ick niet merck noch sie dat tastelijck bedroch:1454
1455
De grootheyt van mijn smart en d'ongewapentheden,1455
 
Op die veranderingh, die waren 't die my deden
 
So heftigh buld'ren uyt: Een slach daarmen op let,
 
Of die ons voors-hants komt daer tegen is verset:1458
 
Maar die ons onverwacht de leden komt verdrucken,
1460
Daar is verschut en scherm en al de kunst anstucken:1460
 
So gatet oock met my.
melimpior
 
Maar dat is al geschiet,1461
 
De menschelijcke macht kan dat herroepen niet.
 
Doch wilt ghy nu het pat der ware deughd betreden
 
So geeft u in 't geley van die al-wijse Reden:
1465
De sneechste dochter koen des alderhooghsten Gods,1465
 
En neemt ter luchter-hand Hercules met sijn knods.1466
 
Wat arbeyd, wat gevaar, wat pijnlijckheyt der wegen1467
 
Kan so een ziel verlieft op Gode, doch staan tegen?1468
 
De steyle heuvels hart, de ongestrate baan,1469
1470
Die valt in 't eerste wel wat moeyelijck te gaan:
 
Dan doch een groot gemoed vol goddelijcke lusten,1471
 
Sal niet voor sijn besteck des eeren-kerricks rusten,1472
 
Daar hem de witte deught wel statelijck verbeyd,1473
 
En kroont hem met een krans van blyde saligheyd;
1475
Dit is de beste wech die yemand mach bewand'len,1475
 
't Lust my met u alleen hier binnen wat te hand'len,1476
 
Geeft u doch wat te vreen en neemt doch wat verdrach,1477
 
Haar snootheyd en u wraak sal komen anden dach.1478

Vorige Volgende

Over het gehele werk

organisaties