gaen. Daerom sijn de Medicijns in alle Darm-sieckte, voornamelijck vragende na den Aers.
Doctor. Was het gesicht daer by niet noodigh, alsoo de siecken dickwils sefs niet konden daer van oordeelen, ende de Medicijn daer door kan verleid werden?
Magister. d' Inlandsche Quack-salvers besien en bevoelen het met de Vingers, of'er yts quaeds mochte wesen; dan soo wrijven sy met het Merg der Limoenen, ende verwecken pijn.
Doctor. Maer soude het niet een soort sijn van onse Haemorrhoides?
Magister. Het scheelt daer van met dese teykenen. Daer is groote Hooft-pijn, ende den Aers is wyd open. Ende wat aengaet de voorsegginge, dat dese sieckte somtijdts een haestige dood aenbrenght, maer in de Haemorrhoides is dat soo niet, die men hier somtijdts geneest als die in Europa, ja alleenigh wel met Brasiliaense Bloed-suygers, ende het verrotte vocht van de Cocos-noot, daer dickwils mede gebet.
Doctor. Maer soude men sich daer niet konnen voor wachten?
Magister. Alleen met koude ofte warm Zee-water ende versch sap van Limoenen, waer mede hy den Aers wast, soo menighmael hy afgangh heeft gehad. Maer als het quaed wat dieper is ingevreten volgens de voorige teyckenen, soo lijd de over groote pijne niet dat men scherpe dingen sal gebruycken, het sy van onder als van boven, maer saghte. Soo de