Tweede Delfs Cupidoos schighje
(1656)–Arnold Bon– Auteursrechtvrij
[pagina 145]
| |
[pagina 146]
| |
Hy treurt gestadigh dach en d'nacht,
Eensamich in het bosch met klacht:
Alleens sucht ick door hete min.
Door het af weesen van mijn Goddin.
2.
Eylacy verscheyden ben ick vant soet gesicht,
Dat mijn bedroufde ziel alleen verlicht,
Mijn lichaem is van haer nu veer
Maer mijn gedachten nimmermeer.
Een ander vint hier troost end' vreucht,
Maer ick groot lijden end' ongeneucht.
3.
Plaeysante Lant soo uwe van Ceres Rijck begaeft
Wat baet my t'sien, als ich blijf ongelaeft;
Want t'eenich voetsel van mijn hert,
Is veer van hier dies pijn end' smert:
Mijn dorre ziel, altijt sal voen,
In plaets van spijse deur liefdens doen.
| |
[pagina 147]
| |
4.
Schoon schinen de Sonne diet Aertrijck heel bestraelt
Let op mijn Nimph eer ghy u neder daelt
Segt my hoe ist met haer gestelt,
Voelt sy, mijn bitter soet gewelt:
Voelt sy die smert end' heete min,
Die my gestadich verbrant van bin.
5.
Geluckige strale die nu met lust aenschout,
Het eenich licht, dat mijn ziel onderhout:
Och was ick so geluckich nu
Dat ick mocht staen beneeven u:
So soud ick mijn Goddin eens zien,
Maer dit eylacy mach niet geschien.
6.
Adieu dan schoone voldoet u loop ten ent
Maer ick blijf hier vol droufheyt end' ellent,
| |
[pagina 148]
| |
Segt min Goddin doch goede nacht,
Vertelt haer mijn verdriet end' klacht,
Segt haer mijn lijden end' groote pijn.
Ick hoep eer lange by haer te zijn.
FINIS. |
|