| |
I.Y.
Ydel adj., I. c. 6. v. 64, ledig. |
Ye adv., I. c. 1. v. 56, c. 16. v. 66, c. 17. v. 2, immer, ooit; ye zint, I. c. 26. v. 28, ooit sedert, immer daarna.
Elders, II. c. 36. v. 1729, immer, altijd; yesint, II. Prol. v. 29, of ye zeder, II. c. 49. v. 71 enz., steeds daarna, altijd sedert. |
Ye lanc zo mee (mere), I. c. 13. v. 98, c. 34. v. 41, elders, II. c. 22. v. 71, in lanc zo mere (var. ie l. z. m. en zo l. zo m.), hoe langer hoe meer. |
Yesch, II. c. 36. v. 152, 371, 388, Imperf. van eeschen, eischen, den zin van ontbieden, tot zich roepen. Zie Heeschen. |
Yet adv., II. c. 36. v. 1543, 1737 enz., eig. eenigzins, vandaar, welligt, bij geval, soms, juist als het Hoogd. etwa. |
Yewerincs, Yewerincx adv., I. c. 11. v. 73, IV. c. 4. v. 27 var., ergens. |
Yewers adv., I. c. 11. v. 73 var., hetzelfde; yewers wert, I. c. 5. v. 20 var., ergens heen. |
Ymnen, II. c. 48. v. 450, hymnen. |
| |
| |
In (passim), ic en. |
In dien, III. c. 9. v. 91, c. 14. v. 200, c. 15. v. 87 enz., in dier voege, alzoo. |
In lanc zo mere. Zie Ye. |
Inden intr., II. c. 44. v. 39 enz.; trans., I. c. 48. v. 169 enz., eindigen. Int, II. Prol. v. 5, III. c. 5. v. 101 enz., derde pers. enk. praes., eindigt. Gheïnt, II. c. 36, v. 2057 enz., of gheënt, I. c. 13. v. 86 enz., part., geëindigd. |
Ingaen intr. (van een bisschop), II. c. 48. v. 1181, c. 50. v. 66, zijn ambt aanvaarden. |
Ynghelheit, III. c. 27. v. 42, engelaardigheid. |
Ynghelijc, - ike adj., I. c. 7. v. 65, engelaardig. |
Inne. In inne wesen, II. c. 47. v. 2, weten, kennis dragen. Elders ook in inne worden, merken, gewaar worden, in inne maken, doen weten, bekend maken. Zie huydec. op stoke, II. bl. 253 vlg. en vooral de jager, Verscheid. bl. 263-268, waar de afleiding en het gebruik van herinneren (iemand aan iets) zegevierend gehandhaafd worden tegen hetgeen weiland, naar eene valsche etymologie en in strijd met het vaste gebruik in de volkstaal, had opgeworpen. Vreemd, dat ook na dit betoog van de jager velen nog niet overtuigd zijn, en zelfs Prof. lulofs (Handboek, bl. 423 vlg.) daartegen opkomt met eene ‘woordenfabrijk’ (gelijk hij het zelf noemt), die evenmin iemand begrijpen zal, als hij zelf de jager begrepen heeft. |
Innicheit, - ede, - eiden, II. c. 44. v. 18, c. 55. v. 28, III. c. 1. v. 23, c. 8. v. 3, c. 10. v. 211, vrome, godsdienstige overdenking, het Hoogd. andacht. |
| |
| |
Innichlike, Innechlec adv., II. c. 41. v. 164, c. 51. v. 48, c. 60. v. 114, III. c. 1. v. 89, met vromen zin, met godsdienstigen ernst. |
Intsel (var. eyndsel) o., I. c. 39. v. 152, IV. Prol. v. 20, ook insel, ibid. var., III. c. 3. v. 296 (var. eynsel), einde. Zie D. Doctr. Gloss., enz. |
Yraude (var. yeraut, yraut, hyraude en hieraude) m., III. c. 4. v. 186, 190, 193, (heraut), speelman, muzikant. Zie de Gloss. op D. Doctr. en Karel d. Gr. |
|
|