Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 265]
| |
5[regelnummer]
Opten eersten dach so sal
Haer die zee op heffen al
Twintich cubitus wale
Boven berch ende boven dale,
Ende stille staen also mede
10[regelnummer]
Als een muer in haer stede.
Des andren daghes sal si met allen
Neder inden gront vallen
Ende so neder, des wilt ghetrouwen,
Datmen twater cume sal scouwen.
15[regelnummer]
Opten derden dach, twaren,
Sullen hem die vissche baren
Op dat water vander zee,
Ofte si hadden herde wee,
Ende meerminnen ende beluwiten,
20[regelnummer]
Ende sullen so briesschen ende criten,
Dat dat anxtelike ghescal
Toten hemele clincken sal.
Ga naar margenoot+Ten vierden daghe, alsict gome,
Sullen beide crude ende bome
25[regelnummer]
Sweeten met dropelen groot,
Gheverwet alse bloet root.
Des vijften daghes, hebbic vernomen,
Sullen beesten ende voglen comen
Op die velde ghemeenlike
| |
[pagina 266]
| |
30[regelnummer]
Elc staen bi sinen ghelike,
Ende sullen met groten scaren staen
Met droefheden zere bevaen,
Ga naar margenoot+Sonder drincken ende ooc eten.
Des sesten daghes, wildijt weten,
35[regelnummer]
So sullen ter neder vallen
Ghestichten ende huse met allen.
Ooc maect ons sulc des vroet,
Dat comen sal een vierighe vloet
Uten Westen metter vaert
40[regelnummer]
Ende sal lopen ten Oosten waert.
Des zevenden daghes sullen ghemeen
Te gader lopen alle die steen
Ende so hortten ende steken
Datsi in stucken sullen breken,
45[regelnummer]
Ende elc stuc daer toe mee
Sal tander steken al ontwee.
Des achtenden daghes sal
Aerdbevinghe sijn al over al,
Also groot, hebbic verstaen,
50[regelnummer]
Dat menschen noch beesten en sullen staen
Moghen, mar vallen ghereet,
Wedert hem si lief ofte leet.
Des neghenden daghes sal aertrike
| |
[pagina 267]
| |
Effen worden ende ghelike,
55[regelnummer]
So dat berch ende dal
Slecht sullen sijn al over al.
Des tienden daghes, hebbic verstaen,
So sullen die menschen gaen
Uten holen, daer si waren
60[regelnummer]
In ghecropen, ende hem baren,
So cranc van herten ende verdaert.
Datsi niet spreken en sullen een waert.
Ga naar margenoot+Des elfsten daghes sullen te zamen
Verrisen der doder lichamen
65[regelnummer]
Ende sullen op hare grave staen;
Want die grave sullen opgaen
Van zonne[n] opganghe, dat verstaet,
Tote dat die zonne ondergaet,
Ga naar margenoot+So dattie dode, wijf ende man,
70[regelnummer]
Uut sullen moghen comen dan.
Des twalefsten daghes met allen
Sullen die sterren schinen vallen,
Want si sullen uut hem spraeyen
Eenrehande vierighe raeyen.
75[regelnummer]
Des dertienden daghes, vintmen bescreven,
Sullen sterven si die leven,
| |
[pagina 268]
| |
Om datsi na Gods bevelen
Metten doden verrisen zelen.
Des viertienden daghes, zonder merren,
80[regelnummer]
Sullen hemele ende aerde berren.
Des vijftienden daghes, seit dat Latijn,
Sullen nuwe hemele ende aerde sijn,
Ende alle menschen, zonder waen,
Sullen vander doot opstaen
85[regelnummer]
Ende voor dien rechter comen zaen
Ende haer oordeel daer ontfaen
Voor al die werelt openbare,
Daer niement en sal sijn zonder vare.
Aldus en sal waerlike
90[regelnummer]
Niet sijn in aertrike,
Boven noch beneden, ten sal
Maniere van rouwe tonen al
Jeghen den eyseliken doemsdach,
Dien al die werelt duchten mach.
95[regelnummer]
Na dien dan dat dat firmament,
Bome, crude ende elc element,
Stene, vogle ende diere
Dus sullen tonen maniere
Van zericheden toter doot
100[regelnummer]
Jeghen dat anxtelike oordel groot,
| |
[pagina 269]
| |
Wat moghen wi arme menschen doen dan,
Die redenlijc verstaen hebben an
Ga naar margenoot+Ende dat vonnesse ende dat oordeel
Ontfaen moeten al gheheel,
105[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dies niement ontflien en mach?
Ay! dat sal sijn die dach,
Dien wi wel ontsien moghen
Ende wel trecken voor onse oghen!
|
|