Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Ga naar margenoot+ Hoe die apostelen droeghen Marien ten grave, ende wat wonderen daer gheschieden, ende hoese Cristus haelde mit lichamen. - LVIII.Doe die magheden tamelijc
Begaedt hadden dat salighe lijc,
Alse thant te doene ter aerden,
Nament die apostelen mit waerden,
5[regelnummer]
Ende leident thant optie bare.
Tote Pietre sprac Jan daer nare:
Ga naar margenoot+ ‘Pieter, voor dit lijc suldi
Dese palme draghen, want ghi
Sijts bat waert dan yeman
| |
[pagina 425]
| |
10[regelnummer]
Dien ic hier nu ghesien can;
Want onse here, als ghi wel wet,
Heeft u boven ons allen gheset
Ende sinen herde ghemaect mede
Van sinen scapen telker stede:
15[regelnummer]
Daer bi betaemt u bat.’
Pieter antwoorde na dat:
‘Jan, van rechte behoort u
Dese palme te draghene nu:
Ghi sijt maghet van Gode vercoren:
20[regelnummer]
Daer bi moet u toe behoren
Dat ene maghet dese palme draecht
Voor Gods uutvercoorne maecht;
Want u haer zone voordeel dede,
Dat hi u sine heimelichede
25[regelnummer]
Sonderlinghe heeft gheopenbaert,
Ende ghi sijn liefste jongher waert:
So sidi sculdich te meere
Sire moeder te doen ere:
Daer bi draecht dese palme claer,
30[regelnummer]
Ende ic sal draghen die baer.
Dander apostelen die hier staen,
Sullen omtrent die bare gaen,
Ende Gode loven so elc best can.’
Doe sprac Paulus, die goede man:
35[regelnummer]
‘Al bin ic die minste van u allen,
| |
[pagina 426]
| |
Ic draechse ooc, macht mi ghevallen.’
Hi greep die bare mit ghenindeGa naar voetnoot(*),
[Peeter greepse ten andren inde,
Ende ghinghen vast ten grave wert.
40[regelnummer]
Lude zonghensi in die vaert:
‘Exiit de Egypto: Alleluya!’
Dapostlen zonghen alle na.
Ga naar margenoot+ Jan droech die palme in sine hant.
Ene wolke quam thant,
45[regelnummer]
Die omvincGa naar voetnoot(†) daer ter stede
Dapostlen ende [die] bare mede,
Datmer niet en mochte sien an;
Hoer stemme hoerdemen nochtan.
Dingle van hemelrike
50[regelnummer]
Songhen met soe zoetelike
Ende soe sere lude dat
In roeren wart al die stat.
Tfolc quam daer toe ghedronghen,
Om te siene wie daer zonghen
55[regelnummer]
Ende wat feesten dat daer ware.
Doen brac uut alsoe die mare,
Dat Jhesus moeder ware doet,
| |
[pagina 427]
| |
Dat sijn jongren met feesten groet
Dlijc droeghen ten grave waert.
60[regelnummer]
Doen riep dJoedscap ter vaert:
‘Laet ons allen wapenen gaen,
Ende dese jonghren doet verslaen,
Ende dwijf werpen inden brant.’
Hieren binnen quam thant
65[regelnummer]
Dat paepscap gheloepen dare,
Om te wetene wat daer ware.
Doe seide die prince der papen:
‘Siet wat groeter blijscapen
Nu maken dese caytive
70[regelnummer]
Met enen doeden wive,
Die den ghenen ter werelt brachte
Die bederven woude onse gheslachte.
Comt, ende laetse ons nemen schire
Ende verbernen in enen viere.’
75[regelnummer]
Doe liep hi daer toe thant,
Ende sloech ane die bare sine hant
Met harde groeter onwerden,
Alse te werpene ter erden.
Ga naar margenoot+ Sijn hant bleefer ane vast
80[regelnummer]
Ende verdorde als een bast,
Ende dander hant oec mede.
Dat volc oec vander stede
Quam mede loepende ane,
Om dapostlen te verslane;
| |
[pagina 428]
| |
85[regelnummer]
Maer die wolke, die daer hinc
Ende die apostlen omvinc,
Maecte dat volc soe blint,
Dat sise en saghen twint.
Der papen prince hinc dare
90[regelnummer]
Met groeten wee ane die bare.
Hi riep: ‘Peeter, ic bidde di,
Dattu mi nu staes bi
In mire jammerliker noet,
Oft ic blive van pinen doet.
95[regelnummer]
Late di ghedinken das
Dat ic wilen dijn vrient was,
Doen ic omme [di] ontscout dede,
Daer di een wijf tere stede
Openbare wroeghde, waerbi
100[regelnummer]
Dattu los ontghings ende vri.’
Peeter andwerdde als die coene:
‘Wi hebben anders nu te doene
Met onser vrouwen uutleede:
Wi en moghen teser stede
105[regelnummer]
U niet helpen, als ghi wel siet.
Nochtan en segghict daeromme niet,
Eest dat ghi gheloeft clare
In Jhesum Cristum ende in hare
Die wi draghen hier ten grave,
110[regelnummer]
Ghi moeghter bate hebben ave.’
- ‘Ja ic,’ sprac hi doen, die here,
| |
[pagina 429]
| |
‘Ic gheloeve emmermere
In Jhesum Cristum, sijds ghewes,
Die ghewarech Gods sone es,
115[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende in sire moeder, die maeght,
Die ghi hier ten grave draeght.’
Doen hi dit sprac aldos,
Wart hi vander baren los,
Maer dwee ende de droecheide
120[regelnummer]
Bleven hem in darme beide.
Peeter, die dit sach an,
Sprace aldus tote dien man:
‘Gaet, nemt die palme thant
Die Jan draeght in sine hant,
125[regelnummer]
Ende legse den volke opt hoeft,
Dat daer blint staet ende verdoeft.
Die gheloevech wille wesen,
Si werden siende van desen;
Ende die gheloeven en willen twint,
130[regelnummer]
Selen ewelec bliven blint.’
Dapostlen droeghen na dat
Den lichame in Josaphat,
Ende leidenne daer tien stonden
In een nuwe graf datsi daer vonden,
135[regelnummer]
Ende sijn alle daer bi gheseten,
Alsoe hen God hadde gheheten.
Des derds daghs quam Cristus dare
Ende met hem der ingle scare.
| |
[pagina 430]
| |
Vriendelike soe sprac hi:
140[regelnummer]
‘Vrede met u allen si!’
Si antwerdden weder: ‘Here,
Glorie met u emmermere,
Die groete wondre doet allene!’
Doe sprac Cristus int ghemene:
145[regelnummer]
‘Wat eren dunct u goet sijn
Dat ic doe der moeder mijn?’
- ‘Here, dat segghen nu u knechte,
Dat ghi uwer moeder van rechte
Verwecken zelt te deser tijt,
150[regelnummer]
Alsoe als ghi verwect sijt
Ga naar margenoot+ Vander doet ewelike,
Ende setse in uwe rike
Bi u tuwer rechter hant.’
Doen was daer Michiel thant,
155[regelnummer]
Ende presenteerde die ziele scone
Vorden behoudere, horen zone.
Doe sprac onse here ende seide:
‘Staet op, mijn duve, zonder beide,
Mine alre liefste vriendinne,
160[regelnummer]
Die ic van allen rechte minne,
Tabernakel mire glorien,
Van euweliker memorien,
Ghi sijt die hemelsche tempel,
Vat des levens alsoe wel.
165[regelnummer]
Alsoe ghi in al uwen stonden
Nie ghewont smette van zonden,
| |
[pagina 431]
| |
Alsoe en sal inden grave
Uwe lichame niet nemen ave.’
Thant ghinc Marien ziele claer
170[regelnummer]
Inden reinen lichame daer,
Ende quam uten grave saen,
Ende es inden hemel ontfaen
Met alle dier ingle scaren,
Die om hare daer comen waren.
175[regelnummer]
Daer soe bleven hare ghewaeden,
Te troeste ende te ghenaden
Allen den ghenen die wouden
Hoere gheloeve an hare houden.
Men leest dat in ouden jaren,
180[regelnummer]
Doen die Normanne heiden waren,
Datsi met groeter moghenthede
Belaghen Chaerters die stede,
Om dat sise wouden winnen.
Die bisscop doen van daer binnen
185[regelnummer]
Nam onser vrouwe himde thant.
Ane enen schacht dat hijt bant,
Ende staect daer boven schiere
Ga naar margenoot+ Optie mure tere baniere.
Die viande zaghen dan
190[regelnummer]
Di[e] selsene baniere an,
Ende maecten der mede hoer scop.
Soe langhe saghensi daer op,
Dat si worden staer blint.
| |
[pagina 432]
| |
Doen dat binnen wart bekint,
195[regelnummer]
Trockensi ute ten vianden,
Ende sloeghen tote hen te handen,
Ende scouffierden hoer conroet,]
Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot(*) Ende sloeghenre vele doot.
Dus wart ontset die poort
200[regelnummer]
Mids Marien, als ghi hoort,
Die ghelooft is ewelike
Bi haren zone in hemelrike!
|
|