Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Hoe Cristus mitter hemelscher scaren Marien ziele voerde te hemele waert. - LVII.Nu so suldi voort verstaen,
Hoe haer uut lede is begaen,
Ghelijc dat int boecskijn leecht
Daer ic hier voren of heb gheseecht,
5[regelnummer]
Dat ewangelista Sente Jan
Screef, alsmen hem tiet an.
Onse here Jhesus Cristus sprac vore,
Ende seide aldus tote hore:
‘Coomt, mine vercoornen scone,
10[regelnummer]
Ic sette u in minen trone,
| |
[pagina 421]
| |
Want ghijs zonderlinghe sijt waert:
U scoonheit hebbic zere begaert.’
- ‘Here,’ sprac si, ‘ic ben ghereet
Te doene algader u beheet.’
15[regelnummer]
Doe seiden si alle te samen,
Ga naar margenoot+ Die met Cristum daer quamen:
‘Dit is si die selve die
Oncuuscheit en wiste nie.
Met rechte so sal si varen
20[regelnummer]
Metter heiligher zielen scaren;
Want van haer selven sprac si:
“Alle gheslachten sullen mi
Salich segghen, want hi
Grote dinc ghedaen heeft mi.”’
25[regelnummer]
Doe seide Cristus, die overste zangher
(Hine woude niet beiden langher):
‘Coomt haer, mine vercoorne bruut,
Ghi wort ghecroont in mijn deduut.’
- ‘Ic doe,’ sprac si doen ghereet,
30[regelnummer]
‘Want daer dus ghescreven steet,
Ga naar margenoot+ Dat ic sal doen in alre tijt
Uwen wille, die mijn God sijt;
Want mijn gheest verblijdde zere
In minen God, in minen here.’
35[regelnummer]
Doe voer die ziele bequame
| |
[pagina 422]
| |
Uut Marien lichame
In Jhesus, haers zoons, scoot:
Haer scoonheit was so groot,
Datter niement toe en dochte
40[regelnummer]
Dat hire ghenoech of spreken mochte.
Doe seide onse here Jhesus
Toten apostelen aldus:
‘Ic bevele u dat ghi draghet
Den lichame van deser maghet,
45[regelnummer]
Mire moeder, int dal te Josaphat.
Een nuwe graf vindi in dat:
Daer leghse in mit waerdicheden,
Ende dan so blijft daer ter steden
Drie daghe, ic sal dan weder
50[regelnummer]
Tote u comen hier neder.’
Mettien voer onse heer van daer,
Ende sijn gheselscap volchde hem naer
Metter scoonster melodie,
So dat des ghelike nie
55[regelnummer]
Menschelijc oghe en sach,
Ga naar margenoot+ Noch herte peinsen en mach.
Die apostelen saghen opwaert,
Ende riepen: ‘Vrouwe, nu vaert
Ende ghedinct onser, wi biddens u,
| |
[pagina 423]
| |
60[regelnummer]
Die in dit ellende bliven nu.’
Doe dingle, die bleven boven,
Hoorden dit zonderlinghe loven
Ende deser groter feesten pleghen,
Ghinghen si alle daer jeghen,
65[regelnummer]
Ende doe si openbare zaghen
Dat haer coninc brochte ghedraghen
Ga naar margenoot+ In sinen arme, met jolive,
Die ziele van enen wive,
Wonderde hem zere van dien.
70[regelnummer]
Lude riepen si mettien:
‘Wie is dese vercoorne fine,
Die opgaet door die woestine,
Van allen weelden dus rike?
Wie sach ye des ghelike?’
75[regelnummer]
Doe die ghene dit vernamen
Die mit Cristus scare quamen,
Riepen si zere al over luut:
‘Dit is die salighe bruut,
Dochter van Jherusalem.
80[regelnummer]
Onse coninc brincse met hem,
Ende sal haer spannen crone
In sinen oversten trone.’
Dus voeren si te hemele waert.
Die apostelen stonden alle vervaert
85[regelnummer]
Van datsi hadden ghesien:
| |
[pagina 424]
| |
Gode dancten si van dien.
Drie maechden quamen daer zaen,
Die den lichame zouden dwaen.
So grote claerheit quam daer omtrint,
90[regelnummer]
Datsi des lichamen en saghen twint,
Voor dat hi al voldwoeghen was
Ende ghedect, sijt zeker das.
Hier en binnen so wast dach.
Nu hoort wies men voort daer plach.
|
|