Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Hoe Helena dat heylighe cruce vant. - XLVII.Helena, die keyserinne,
Woude nu wesen in inne,
Waer dat cruce ware ghedaen
Daer Cristus aen hadde ghestaen.
5[regelnummer]
In Jherusalem trac si daer nare,
Ende dede comen voor hare
Alle die Joden vander stede
Ende ooc van buten mede.
Ende alse die Joden teenre scaren
10[regelnummer]
Voor Helena versament waren,
Vraghede si hem aldus:
‘Waer is thout, daer Cristus,
| |
[pagina 327]
| |
Onse behoudre, hinc an?’
Die Joden antwoorden dan,
15[regelnummer]
Datsijs en wisten niet.
Helena beval ende hiet,
Datmen alle die Joden schiere
Verbrande in enen viere.
Doe dat die Joden saghen,
20[regelnummer]
Begonste hem des wanhaghen,
Ga naar margenoot+ Ende namen enen, hiet Judas,
Die daer onder hem was,
Ende leverdene der vrouwen,
Ende seiden, bi haerre trouwen!
25[regelnummer]
Souds haer berechten yeman,
Ga naar margenoot+ Dat soude wesen die man;
Want sine vorders hadden den zede,
Datsi altoos die waerhede
Van kinde te kinde hadden gheseit,
30[regelnummer]
Waer dat cruce waer gheleit;
Ende dathi ooc so wijs ware,
Hi soude wel berechten hare
Waer of datsi begaerde.
Doe liet si haerre vaerde
35[regelnummer]
Alle dander Joden gaen,
Ende hielt desen Judas ghevaen.
Helena sprac met aernste groot:
| |
[pagina 328]
| |
‘Nu sich, dijn leven ende dijn doot
Sijn beide hier gheset voor di:
40[regelnummer]
Wiltu leven, so wise mi
Die stede, zonder beiden,
Daer dine vordren dat cruce leiden.’
Judas, die wijs was ende vroet,
Ende dat wel wiste ende verstoet
45[regelnummer]
Datter Joden grote plaghe
Ane Cristus cruce ghelaghe,
Waert dattet worde vonden,
Antwoorde ten selven stonden:
‘Die stede, daer ghi omme vraghet mi.
50[regelnummer]
En weet ic niet waer si si;
Want het was langhe te voren
Eer ic ter werelt wart gheboren,
Doe dat zoude sijn gheschiet.’
- ‘Biden ghenen die hem crucen liet!’
55[regelnummer]
Sprac Helena, en si dat
Ghi mi wijst die selve stat
Ga naar margenoot+ Daer u vorders dat cruce leiden,
Ic sal u, al zonder beiden,
Also jammerlijc bederven,
60[regelnummer]
Dat ghi van honghere zult sterven.
Ende thant, zonder meer zegghen,
Dede sine inden kerker legghen,
| |
[pagina 329]
| |
Daer hi zeven daghe lach lanc,
Dat hi en at noch en dranc.
65[regelnummer]
Doe riep hi met stemmen groot:
Ga naar margenoot+ ‘Men helpe mi uut deser noot!
Ic sal u wisen, zonder beiden,
Waer mine vorders tcruce leiden.’
Doe wart hi thant uut ghedaen,
70[regelnummer]
Ende hi is haestelijc ghegaen
Toter stede van Calvare.
Op Gode riep hi dare,
Dat hi vertoonde openbare
Die stede daer dat cruce ware.
75[regelnummer]
Doe beefde, daert menich zach,
Die stede daer dat cruce lach.
Judas ghinc daer graven te hant
Omtrent twintich scherden, ende vant
Drie crucen tenden een.
80[regelnummer]
Doe en was daer haerre gheen,
Die gheweten consten clare
Dat welke Cristus cruce ware.
Doe si in twivele, zonder waen,
Toter noenen dus hadden ghestaen,
85[regelnummer]
Brachtmen ghinder also houde
Enen doden, alst God woude;
Op welken doden men leide
| |
[pagina 330]
| |
Deerste twee crucen beide,
Dies hem twint en was te bat;
90[regelnummer]
Maer also zaen alse dat
Derde cruce quam daer an,
Wart die dode levende dan.
Doe loofden si ghemeenlike
Ga naar margenoot+ Onsen here van hemelrike,
95[regelnummer]
Ende Helena, om dese zaken,
Dede daer een kerke maken
Optie stede, meer noch min,
Ende sette daer dat cruce in,
Verchiert harde menichfoude
100[regelnummer]
Beide met silvere ende met goude.
Judas wart kersten dare,
Ende wart bisscop daer nare
Van Jherusalem der stede.
Onse here verwijsde hemGa naar voetnoot(*) mede
105[regelnummer]
Die nagle, die ghinghen onsoete
Ga naar margenoot+ Door sine hande, door sine voete.
Doe hi kersten wart aldus,
Wart hi gheheten Quiriacus,
Ende wart heilich man daer nare,
110[regelnummer]
Ende starf zalich martelare,
Wies passie ende leven
| |
[pagina 331]
| |
Die kerke heeft scone bescreven.
Dus onste God, onse here,
Sente Helena sulke ere,
115[regelnummer]
Dat mids haer, in dien stonden,
Sijn heilich cruce wart vonden,
Daer hi zonder sine scout
Des menschen zonden ane gout.
|
|