Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Vanden paeus Silvester, ende van den keyser Constantijn, hoe dathi bekeerde ende vele duechden dede. - XLV.Silvester wart paeus ghecoren,
Een heilich man, van Romen gheboren,
Die eerste die also hiet.
Dese, alsmen bescreven ziet,
5[regelnummer]
Maecte een consilie hier na
Ga naar margenoot+ In die stat van Nichena.
Daer vergaderden teenen hope
Driehondert ende achtien bisscope,
Die kersten ghelove daer
10[regelnummer]
Ontbonden ende maecten claer.
Die paeus ooc daer sette
Vele rechte ende wette,
Ende vrijde daer die kerke,
Dats noch ghenieten die clerke,
| |
[pagina 314]
| |
15[regelnummer]
Mids den keyser Constantijn,
Die hi mitten handen zijn
Doopte ende bekeerde mede;
Des welcs Constantijns lede
Inder vonten, ter selver stont,
20[regelnummer]
Van lazarien worden ghesont;
Want hi teerst, zijt zeker das,
In alle zine lede lazers was.
Dit was die eerste keiser die
Ga naar margenoot+ Kerstendom ontfinc ye,
25[regelnummer]
Ende ooc die kerke vrijde mere
Dan anders dede enich here.
Tote noch, also men leest,
So en hadde niement gheweest
Die lien dorste clare
30[regelnummer]
Dathi recht kersten ware;
Want die keysere waren heyden,
Die daer na laghen leiden
Hoe sise des lijfs beroofden
Die aen Cristum gheloofden,
35[regelnummer]
Alse den paeusen wel scheen:
Want luttel ofte en gheen
Mochts ontgaen tote hare
Hi en starf martelare,
Alse ghi voren hebt ghehoort.
40[regelnummer]
Nochtan waest na Gods gheboort
| |
[pagina 315]
| |
Driehondert jaer, alsict las,
Eer Constantijn keiser was,
Ga naar margenoot+ Daer menich martelare binnen
Sijn bloet storte van minnen.
45[regelnummer]
God en woude niet ghedoghen,
Dat sine kerke zoude hoghen
Mids hem die sloeghen ende tortten,
Maer mids hem die stortten
Om tghelove hare bloet.
50[regelnummer]
Bedwonghen kersten was noit goet:
Kerstenheit is edel alsoe,
Daer en mach niement comen toe,
Die verstandenesse heeft ghenomen,
En moet uut eyghenen wille comen,
55[regelnummer]
Daert die heilighe gheest in sint.
Die heilighe gheest, alsmen vint,
Werct waer dat hi wille,
Ende elre so staet hi stille.
Daer omme so seit dat Latijn,
60[regelnummer]
Dat vele lieden gheroepen zijn
Ende luttel liede vercoren:
Dits dat wi daghelics horen
In die ewangelie lesen.
Ga naar margenoot+ Nochtan sal onse ghelove wesen,
65[regelnummer]
Die wel doet ende daer in volstaet
| |
[pagina 316]
| |
Dathi in dat ewelike leven gaet,
Ende die anders doet dathi sal
Inden eweliken helschen wal.
Aldus so stont dat kerstenheide,
70[regelnummer]
Also ic u hier voren seide,
Bedruct herde zwaer
Wel omtrent driehondert jaer,
Dat luttel yement dorste lien
Dathi was van Cristus pertyen.
75[regelnummer]
Daer si misse zouden lesen,
Dat moeste heymelike wesen
In kelren ofte in crochten,
Ofte ofweghes in haghedochten.
Ga naar margenoot+ Daer toe hadden si, als ic las,
80[regelnummer]
Enen outhaer die houten was,
Binnen hol als een scrine,
Dien vier kindre, al zonder pine,
Droeghen wel met vier ringhen,
Daer men heimelicste volbringhen
85[regelnummer]
Mochte den dienste ons heren,
Om dat ontsien van quaden heren.
Sinte Pieter ende dander mede
Die na Cristum hilden den paeus stede,
Songhen alle op dien outhaer
90[regelnummer]
Tote Silvesters tiden daer.
| |
[pagina 317]
| |
Doe Constantijn, zonder waen,
Kerstenheit hadde ontfaen,
Oorloofde hi sameninghe
Den kerstinen onderlinghe
95[regelnummer]
Te houdene hier ende daer,
Ende Gode te dienen openbaer.
Kerken maecte dese here
In des behouders Cristus ere.
Ene consilie hi te gader dede
100[regelnummer]
Te Nichena in die stede,
Daer drie hondert bisscope te zamen
Ende omtrent achtien quamen
(In die welke, alsict als,
Ga naar margenoot+ Men seit dat Sente Niclaeus was),
105[regelnummer]
Om datmen daer verdriven zoude
Tonghelove dat woude
Een Arrius bringhen voort,
Daer hi aen dede meer dan moort.
Constantijn die was daer,
110[regelnummer]
Ende gaf paeus Silvester, dats waer,
Alle die digniteite scone
Die behoorden ter keyser crone,
Dies die kerke noch heeft te bat.
| |
[pagina 318]
| |
Doe trac hi zaen na dat
115[regelnummer]
Te Constantinoble in die stede,
Ga naar margenoot+ Die hi na hem heten dede,
Ende sette daer hoochlike
Den stoel vanden keiserrike,
Daer hi stont vier hondert jaer
120[regelnummer]
Ende achtendesestich daer naer,
Eer die Romeine daer toe quamen
Datsi weder keiser namen:
Dat was Kaerlen, den vromen here,
Diet daer weder sette in die ere;
125[regelnummer]
Ende van daen voort aen mee
Bleven ter werelt keysere twee:
Dene hoort den Grieken toe,
Dander den Latinen alsoe;
Maer der Grieken macht ende ere
130[regelnummer]
Is te vallen herde zere;
Want der Latinen keiser heeft al
Macht ende ere, groot ende smal,
Op dathi hem so setten can
Dat hem God sire hulpen an.
135[regelnummer]
Constantine in Grieken lant
Houtmen over enen sant.
Men viert daer die feeste, als ict sach,
Opten eenendetwintichsten dach
| |
[pagina 319]
| |
Die in die maent van Meye leecht.
140[regelnummer]
Mertens coronike seecht,
Doene Silvester doopte daer,
Dathi quite wert ende claer
Van al sijnre lazerien,
Ga naar margenoot+ Datmen hem doe hoorde lien
145[regelnummer]
Dathi opter uren daer
Cristum sach openbaer.
Hi was naerste telker stede
Te Gods dienste ende eersaem mede,
Ende dede meerren die kerken,
150[regelnummer]
Ende eerde papen ende clerken.
Hi dede stichten vast ane
Dat palays ter Latrane
Een kerke in Cristus eren,
Des behouders, ons heren.
155[regelnummer]
Daer men tfondament groef,
Ga naar margenoot+ Droech hi tes fondaments behoef
Op sine scoudren, met waerden,
Twalef manden met aerden.
Hi deedse Silvester wijen
160[regelnummer]
Ende met privilegien vrijen,
Ende daer toe heten mede
Die hooft kerke van kerstenhede.
| |
[pagina 320]
| |
Noch houden die Romeinen daer
Dese wijnghe, dats claer,
165[regelnummer]
Opten neghenden dach, alsmen zeecht,
Die na alre heilighen dach leecht.
Ende recht op dien selven dach,
Daert alle tfolc toe sach,
Quam in die kerke een beelde staen
170[regelnummer]
Aen die want, na Cristum ghedaen,
Oft daer aen ware ghescreven,
Dat van boven wert ghegheven,
Met handen ghemaect niet,
Datmen daer noch staen ziet.
175[regelnummer]
In dese zelve kerke daer
Is noch die houten outhaer,
Daer Sinte Pieter misse op dede
Ende sine nacomelinghe mede.
Doe die paeus al over al
180[regelnummer]
Stenen outharen beval,
Dede hi in die kerke dare
Bliven desen outhare,
In Sinte Pieters ere,
Ga naar margenoot+ Ende dat daer op nemmermere
185[regelnummer]
Ander priestre, vrooch noch spade,
Dan die paeus misse en dade,
Datmen noch hout, zonder saghe;
| |
[pagina 321]
| |
Want telken witten Donredaghe
Setmen dien outhare voort,
190[regelnummer]
Ende, also den paeus toe behoort,
Doet hire Gods dienst op,
Ende anders en gheen bisscop,
Ga naar margenoot+ Ende Paesch avonds, dat verstaet,
Alsmen vander vonten gaet.
195[regelnummer]
Boven die haghedochte, alsmen zeit,
Daer Sinte Laurens in leit,
Dede hi een kerke maken
Van zere chierliken zaken,
Ende trappen aen die haghedochte,
200[regelnummer]
Daer men mede in gaen mochte
Ten lichame, alsmen woude.
Een lantaerne van goude
Dede hi maken ende hanghen daer,
Die de haghedochte maecte claer.
205[regelnummer]
Twee kerken maecte hi meere
In Pieters ende Pouwels ere,
Ende haer lichamen beide
Hi in harde dierbaer vate leide,
Ende makedse rikelijc menichfoude
210[regelnummer]
Beide van zilvere ende van goude. -
Hi starf, als ic versta,
| |
[pagina 322]
| |
In een stat, hiet Nichena,
In salicheden ende in eren.
Hi voer ter glorien ons heren.
|
|