Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 271]
| |
Van tween regementen, ende van Petren ende van Pauwelse, ende ander dinc. - XL.Twee regementen beghinnen nu,
Die ic beide wille noemen u.
Deerste is dat gheestelike,
Tander dat keyserlike.
5[regelnummer]
Dat gheestelijc beghint scone
Op Jhesum, den Gods zone:
Dat keyserlike beghint dan
Op Octaviane, den goeden man;
Want Cristus, sijt zeker das,
10[regelnummer]
Deerste paeus op aertrike was,
Ende Octavianus Augustus
Was deerste keiser, wi vinde[n]t dus,
Gheweldich van al aertrike:
Noit zeder en quam zijns ghelike.
15[regelnummer]
In eenre tijt waren si beide:
Also mi die scrifture zeide,
Was Cristus gheboren, weet voorwaer,
In Octavianus tweendeviertichste jaer,
Ende na Cristus gheboort
20[regelnummer]
Dertien jaer also voort
So sterf keyser OctaviaenGa naar voetnoot(*).
| |
[pagina 272]
| |
Ga naar margenoot+ Jhesus Cristus, dats zonder waen,
Was die hoochste ende deerste mede
Die ter werelt hielt paeus stede.
25[regelnummer]
Een ewangelie seit dat
Jhesus Cristus paeus zat
Tweendedertich jaer alsoe
Ende ooc drie maende daer toe;
Nochtan Jan Gulden mont
30[regelnummer]
Maect ons op Matheus cont,
Ga naar margenoot+ Dat Cristus leefde voorwaer
Al uut drie ende dertich jaer
Ende ooc also vele meer, alsic las,
Alse van Kersavonde tot Paeschen was.
35[regelnummer]
Also las ic openbaer,
Dat het was vijf dusent jaer
Nader werelt eerste beghin
Ende ooc twee hondert, een min.
Na die passie ons heren
40[regelnummer]
Sat Pieter paeus met eren
In dat lant van Orient,
Vier jaer ofte daer omtrent.
Namaels so quam hi voort
TAntyochen in die poort,
45[regelnummer]
Ende besat den stoel daer
Achte daghe ende seven jaer.
| |
[pagina 273]
| |
Te Romen quam hi na dat,
Daer hi den paeus stoel besat
Vijfendetwintich jaer ende zeven maent
50[regelnummer]
Ende achte daghe onghewaent.
Twe epistelen maecte dese here,
Die de heilighe kerke prijst zere.
Vele jongheren hadhi ghemeen,
Daer Marcus of was een,
55[regelnummer]
Dien hi uter vonten hief
Ende sonderlinghe hadde lief,
Die ene der ewangelien screef,
Alsoot Zinte Pieter bedreef;
Want Marcus en hadt niet al ghesien:
60[regelnummer]
Dies maecte hem Pieter vroet van dien
Mids den heilighen gheeste doe,
Ga naar margenoot+ Die hem beiden halp daer toe.
Niet langhe na dit ghesciede
Dat Pieter uut sende vele liede
65[regelnummer]
Van sinen jongheren, voorwaer,
Om tghelove topenbaren hier ende daer,
Ga naar margenoot+ Daer Sinte Marcus een of was,
Die de eerste kerke, als ic las,
Stichte in Alexandrien,
70[regelnummer]
In die ere Cristus den [l. des] vrien.
| |
[pagina 274]
| |
Paulus quam te Romen daer na,
Ende huerde een scuere, als ic versta,
Niet verre buten der poort,
Daer hi in vertrac Gods woort
75[regelnummer]
Metten broedren die daer quamen,
Die sine heilicheit vernamen.
Ende omme dat die wise Seneca,
Neroens meester, alsic versta,
Daer niet en dorste gaen omme dat
80[regelnummer]
Sijn meester den kerstenen was hat,
So senden si brieve onderlinghe
Ende waren ghevriende zonderlinghe,
Die welke brieve, zonder waen,
Grote wijsheit hebben bevaen
85[regelnummer]
Ende van leringhen grote bediede.
Noch so hebben vele liede
Dese zelve lettren in Latijn,
Die zwaer ghenoech te verstane zijn.
Pieter die was deerste die sette
90[regelnummer]
Die viertich daghe met wette
Te vastene voor Paeschdach;
Ende ooc, alsict ghescreven zach,
Sette hi te vastene voort
Den Advent voor Gods gheboort,
95[regelnummer]
In ghedinckenes ende eren
| |
[pagina 275]
| |
Der twee toecoomste ons heren:
Deen toecoomst, als ict vernam,
Dathi hier neder inden vleessche quam;
Dander sal ten oordele sijn,
100[regelnummer]
Alse die werelt sal nemen fijn.
Pieter ende Pouwels worden bede
Ga naar margenoot+ Buten Romen an die stede
Ga naar margenoot+ Op enen dach ghepassijt,
Niet teenre stede, mer teenre tijt.
105[regelnummer]
Daer na groefmen hare lichamen
Bi Neroens palayse te samen,
Daer onser vrouwen kerke nu steet,
Diemen Terebinto heet.
Mertens coronike maect ons wijs
110[regelnummer]
Dat doe paeus zat Cornelijs,
Ende die Grieken doe, voorwaer,
Dese twee lichamen stolen daer,
Om dat sise ter avonturen
Int lant van Grieken wouden vuren.
115[regelnummer]
Doe riepen die duvelen openbaer,
Die in die afgode woonden daer,
Met luder stemmen herde zere,
Alsoot woude onse here:
‘Ghi Romeine, bescuddet nu
120[regelnummer]
Uwe gode! Men ontvoertse u!’
| |
[pagina 276]
| |
Die kerstine moedden dit ghescal
Op hare apostelen al;
Die heidine waenden ooc, twaren,
Dat hare afgode ontvoert waren.
125[regelnummer]
Dus wert al in roere ghinder,
Kersten, heyden, meerre ende minder,
Ende volchden den Grieken naer.
Doe si des worden ghewaer,
Worpen si die lichamen mettien
130[regelnummer]
In enen putte, ende ghinghen vlien.
Paeus Cornelijs, die goede man,
Deedse uut trecken dan.
Ende doe si al ghemene
Over hoop laghen die bene,
135[regelnummer]
En wiste men niet, te waren,
Welke Pieters of Pouwelse waren.
Doe vasten die goede lieden,
Ende baden Gode met mieden,
Ga naar margenoot+ Dathi hem te kennen gave
140[regelnummer]
Die rechte waerheit hier ave.
Doe antwoorde een stemme zaen
Ga naar margenoot+ Van boven, ende dede verstaen:
‘Des visschers sijn die minder bene,
Ende des predikars die meerre allene.’
| |
[pagina 277]
| |
145[regelnummer]
Doe leidmense ghescheden
Van een in tween steden.
Paeus Silvester quam daer na,
Ende deelde, alsic versta,
Ghelijc dese ghebeenten beide,
150[regelnummer]
Als dathi van beiden leide
In elcs kerke waerdelike doe,
Ende wyhede die kerken daer toe.
Dander apostelen, alsic zeide vore,
Ghinghen al die werelt dore
155[regelnummer]
Tghelove leren ende openbaren,
Ende worden alle martelaren,
AlseGa naar voetnoot(*) die ghene die, zonder letten,
Haer lijf voor tghelove zetten.
|
|