Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 260]
| |
Van Cristus verrisenisse, sine opvaert, ende hoe hi sine apostelen sende den heilighen gheest, ende hoe si schieden. - XXXIX.Doe die Joden Cristum vinghen,
Ende hem sine jonghers of ghinghen
Ende al zine vriende inder noot,
Ende si wisten dat hi was doot,
5[regelnummer]
Hadden si al tghelove verloren
So wat hi hem te voren
Ga naar margenoot+ Ghepredict hadde ende ghedaen:
Ga naar margenoot+ So dat tghelove moeste staen
Allene op een wivekijn:
10[regelnummer]
Dat was Maria, die maghet fijn.
Sine jongheren hadden in haren waen
Dathi niet op en zoude staen,
Mar al doot bliven zoude
Alse puer mensche in die moude,
15[regelnummer]
So dat tghelove, alsic screef,
Allene op Marien bleef
Van des Vridaghes, dathi ant cruce hinc,
Tot des Zondaghes, dattie zonne opghinc,
Daer die Saterdach tusschen leecht.
20[regelnummer]
Daer bi ist datmen noch pleecht
Opten Saterdach te mere
| |
[pagina 261]
| |
Haer dienst doen ende ere.
Maer doe Cristus was verresen
Ende hem vertoende dien ende desen
25[regelnummer]
Vrijfwerf opten Paeschdach,
Daer men met live ane zach,
Gheloofden zine jonghers eerst das
Dathi met live verresen was.
Weet ooc, doe Cristus verschiet
30[regelnummer]
Ende die ziele uten lichame schiet,
Voeren godheit ende ziele met In die helle al onghelet;
Nochtan en wert vander godheiden
Cristus lichame nie ghescheiden.
35[regelnummer]
Doe die helle was ghestoort,
Also ghi voren hebt ghehoort,
Keerde die ziele weder af
Ten lichame in dat graf.
Daer verresen over een
40[regelnummer]
Godheit, ziele ende menscheit ghemeen,
Ghelijc datsi alle te samen
In Marien lichame quamen.
Nie zeder en schiet die godheit
Ga naar margenoot+ Van Jhesus Cristus menscheit,
45[regelnummer]
Noch nemmermeer sceden en sal:
Dit zullen wi gheloven al.
| |
[pagina 262]
| |
Nu moghedi vraghen waer bi
Ga naar margenoot+ Cristus niet op en voer doe hi
Vander doot was verresen,
50[regelnummer]
Maer viertich daghe na desen
Beidde al tenen gader
Eer hi voer te zinen vader.
Daer sijn goede redene toe:
Want die apostelen behoefdenGa naar voetnoot(*) doe
55[regelnummer]
Gods troost herde wel,
Ende dat en mochte niement el
Doen dan Cristus, twaren;
Want ware hi op ghevaren
Te hant doe hi was verresen
60[regelnummer]
Ende glorificeert hadde ghewesen,
So en hadden daer na moghen
Aensien gheen menschelike oghen,
Ende zonder hem te scouwene an
Met lichame ghelijc enen man,
65[regelnummer]
So en hadden si nemmermeer verstaen
Dathi op ware ghestaen
Metten live, wats mochte ghescien
(Si hadden so zere ghewont ghesien!);
| |
[pagina 263]
| |
Maer doe si met goeder moete
70[regelnummer]
Saghen sine hande ende zine voete
Voren ende na te menigher stont,
Also hi ant cruce was ghewont,
Ende dathi ooc met hem at,
So gheloofden si te bat
75[regelnummer]
Dathi verresen was te samen
Beide met ziele ende met lichamen;
Want een gheest, wats gheschiet,
So en machmen tasten niet,
Noch hi en mach ooc niet eten.
80[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Hier bi so wast goet weten
Dathi met live verresen was,
Also ic u te hant las.
Rechte also men een kint,
Dat hem niet en versint,
85[regelnummer]
Allencskine smeken moet,
Alst weent ende gram is ghemoet,
Eerment te pointe can ghesetten,
Ga naar margenoot+ Also woude Cristus letten
Ende sijn jonghers met zoeticheiden
90[regelnummer]
Ten gherechten ghelove leiden,
Ende met openbaren betoghe,
Dat nemmermeer en loghe
Noch dat niement en mocht verkeren.
| |
[pagina 264]
| |
Hier aen so moghedi leren
95[regelnummer]
Waer bi Cristus te hemele niet en clam
Te hant doe hi uten grave quam.
Die scrifture maect ons ooc wijs,
Dat Cristus int aerdsche paradijs
Was dese viertich daghe
100[regelnummer]
Daer ic nu of ghewaghe.
Tusschen dat Cristus den gheest gaf
Ende dathi verre[e]s int graf
Waren rechte viertich uren,
Also ict vant inder scrifturen.
105[regelnummer]
Ende om dat sine jonghers, twaren,
Dese viertich uren waren
In bedroeftheiden groot
Om sine jammerlike doot,
So beidde hi viertich daghe te gader
110[regelnummer]
Eer hi op voer te zinen vader,
Also ic alte hant
Hier voren dede becant.
Ende rechte opten viertichsten dach
Die na sijn verrisen ghelach,
115[regelnummer]
Quam hi daer sine jonghers waren
Ga naar margenoot+ Versament al in eenre scaren,
Daer hi hem troostelijc sprac toe.
Ooc seide hi hem doe:
| |
[pagina 265]
| |
‘Ic vare te minen vader,
120[regelnummer]
Die vader is uwer allegader.
Den heilighen gheest zal ic u
Cortelike senden na nu;’
Ende vele ander woorde so sprac
Hi onder hem ende vertrac
125[regelnummer]
Van goeden trooste goet ende claer.
Ooc was sijn moeder Maria aldaer.
Doe saghen si claerlike
Ga naar margenoot+ Dathi op voer te hemelrike.
Daer si dus saghen opwaert,
130[regelnummer]
Sprac een stemme ter vaert:
‘Ghi manne van Galylee,
Wat bescouwedi opwaert mee,
Dus zere met wonder bevaen?
Also ghine op zaghet gaen
135[regelnummer]
Ten hemele van hier neder,
Also sal hi comen weder:
Dat sal wesen alse hi zal
Dese werelt doemen al:
So sal hi comen al dier ghelike
140[regelnummer]
Dat hi voer te hemelrike,
Daer hi elken loon sal gheven
Van dathi hier heeft bedreven.’
Doe die elfste dach quam
| |
[pagina 266]
| |
Dat Cristus hier na te hemel clam,
145[regelnummer]
Quam die heilighe gheest in vier ghelike
In die apostelen ghemeenlike
In een huus besloten allene,
Daer si alle in waren ghemene.
Ende also zaen, in waren dinghen,
150[regelnummer]
Als si den heilighen gheest ontfinghen,
Was hare stoutheit so groot,
Ga naar margenoot+ Datsi en ontsaghen zweert noch doot:
Also waren si ontsteken.
Ooc so consten si doe spreken
155[regelnummer]
Alle talen diemen vant,
Ende si consten alte hant
Alle scrifturen ende clergien,
Alse meesters van theologien.
Si waren alse volc dat is dronken,
160[regelnummer]
Dat met des heilichs gheests voncken
Ontsteken is altemale.
Maniere, ghedane ende tale
Worden doe verwandelt meest:
Dit wrachte daer die heilighe gheest.
165[regelnummer]
Te samen bleven si aldus
Tote in die maent van Julius,
Ende deelden al ghemene
Ga naar margenoot+ Datsi hadden, groot ende clene;
| |
[pagina 267]
| |
Want sine hadden anders af
170[regelnummer]
Te leven dan datmen hem gaf.
Sinte Pieter, des ghelooft,
Bleef van hem allen thooft
Ende paeus in Cristus stede.
Sine misse, die hi dede,
175[regelnummer]
En hadde niet meer aen, voor noch na,
Dan die woorde, alsic versta,
Die Cristus sprac met zinen monde
Des Donredaechs ten avontstonde,
Dat dat eerste sacrament was
180[regelnummer]
Ghemaect, alsic u hier voren las,
Ende een pater noster daer toe:
Dit was die misse doe,
Ende niet meer, voor noch naer:
Aldus stont menich jaer.
185[regelnummer]
Zeder sijn paeuse ghecomen,
Dierre meer toe hebben ghenomen,
Alse introitum ende graduale,
Ga naar margenoot+ Epistelen, ewangelien also wale,
Kyrieleyson ende alleluia alsoe,
190[regelnummer]
Gloria in excelsis ende credo,
Prefacio ende sanctus voort,
| |
[pagina 268]
| |
Dat nu al ter missen behoort,
Collecta, secreta ende complenden,
Dat ite daer die missen op enden,
195[regelnummer]
Ende vele anders dincs dat ic u
Onghenoemt late nu.
Dat en hieltmen twint dan
Doe die heilighe kerke eerst began;
Maer omme maken te mere
200[regelnummer]
Gods dienst ende sijn ere,
So hebben die paeuse, zonder waen,
Alle dese dinc daer toe ghedaen,
Ende elc heeft zijn bedieden al,
Alsic hier na zegghen zal.
205[regelnummer]
Rechte opten vijftienden dach
Die in die maent van Julius ghelach
(Dats die dach, alsmen ons zeit,
Ga naar margenoot+ Daer der apostelen dach op leit)
Doe schieden si ghemeenlike
210[regelnummer]
Harentare in aertrike,
Alse hem Cristus hadde doen verstaen.
Hi hadde ghesproken: ‘Ghi sult gaen
In die werelt, weder ende voort,
Predicken des gheloven woort,
215[regelnummer]
Ende dopen daer toe mede
Inden name der drievoudichede:
| |
[pagina 269]
| |
Die ghedoopt wort int ghelove fijn,
Sal zeker behouden sijn.
Als ghi staet voor die heren,
220[regelnummer]
Dien ghi prediken sult ende leren,
So en voorpeinst niet wat
Ghi segghen zult, want optie stat
Sal u ghegheven sijn ghewelt
Wat ghi hem daer zegghen zelt.
225[regelnummer]
Selke tekene, als ic doe,
Ga naar margenoot+ Seldi doen ende meerre daer toe.’
Aldus zo ghinghen si uut,
Noord, oost, west ende zuut,
Ende predicten ende leerden
230[regelnummer]
Daer si tfolc mede bekeerden.
Dit sijn zij die pylare dan,
Daer die kerke eerst op began
Ende op ghesticht is, dies ghelooft,
Daer Cristus of is thooft,
235[regelnummer]
Ende wi alle zijn sine lede,
Die ontfaen hebben kerstenhede
Ende verbeidende sijn salichlike
Die ghemeenscap in hemelrike,
Daert al sal comen teenre scaren
240[regelnummer]
Die Gode kindre op aertrijc waren,
| |
[pagina 270]
| |
Ende den Lam zullen volghen na,
Ende singhen lude: ‘Alleluya!’
Dan sal dit arme ellende
Al comen sijn tenen ende,
245[regelnummer]
Ende die heilighe kerke sal
Daer boven sijn versament al
In éne glorie, in één accoort,
Ga naar margenoot+ Dat nemmermeer en wert ghescoort:
Dats onse erve, onse woninghe;
250[regelnummer]
Hier sijnt al gheleende dinghe.
Die heilighe kerke, dat weet wel,
Dat en is niet die tempel,
Of dat huus dat daer staet,
Daer dat volc in beden gaet;
255[regelnummer]
Maer der heyligher kerken bediede
Is sameninghe der goeder liede,
Alse paeuse, bisscoppe ende clerke,
Dese sijn die heilighe kerke,
Ende al dat leeke volc daer toe mede,
260[regelnummer]
Dat ontfaen heeft kerstenhede
Ende in rechten ghelove waect
Ga naar margenoot+ Ende na dat ewighe rike haect:
Dits die heilighe kerke, sijts vroet,
Niet dat huus daer men den dienst in doet.
|
|