Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Noch van Jhesum, ende hoe sine kintscheit einde nam. - XXXV.Nu was Jhesus Cristus, twaren,
Ghecomen te sinen twalef jaren,
Daer die ewangelisten,
Die die waerheit best wisten,
5[regelnummer]
Op begonsten te scriven
Jhesus leven ende sijn bedriven;
Twelke leven Jacob van Maerlant
TransfereerdeGa naar voetnoot(*) alte hant
| |
[pagina 160]
| |
Uten boeken, alsic versta,
10[regelnummer]
Diemen heet Scolastica,
Daer hijt sette in Dietscher tale,
Herde scone ende herde wale.
Daer so vindi Cristus leven
In Dietsche herde scone bescreven;
15[regelnummer]
Daer omme en willic die saken
Die hi maecte niet vermaken,
Want hij thooft is, wildijt weten,
Van allen Dietschen poëten.
Ga naar margenoot+ Maer Jhesus miraclen willic u
20[regelnummer]
Some vertrecken nu,
Ga naar margenoot+ Ende mitten cortsten over rinnen,
So ict best can versinnen.
Die ewangelisten ghewaghen das,
Doe Cristus van twalef jaren was,
25[regelnummer]
Ende Joseph ende Maria te samen
Met Jhesum te Jherusalem quamen
Toten temple vander steden,
Om datsi daer souden beden
Op een hoghe feeste dach,
30[regelnummer]
Also dat Joodscap doe plach,
Dat hi van sijnre moeder doe schiet,
Dat sijs noch Joseph en wisten niet,
| |
[pagina 161]
| |
Ende ghinc inden tempel leren,
Ende jeghen die Joden disputeren,
35[regelnummer]
Die meestre vander wet waren;
Die hi so verwan, te waren,
Datsi en wisten zegghen wat:
Haer boeken en holpen hem niet een blat.
Hi brochte hem nuwe lere voort,
40[regelnummer]
Die si noit en hadden ghehoort.
Doe spraken si mettien:
‘Dit wonder en was noit ghesien,
Dat dese, die gheene lettre en kint,
Dese wijsheit in hem vint.’
45[regelnummer]
Sijn moeder quam daer toe ghegaen.
Si sprac: ‘Kint, wat hebstu ons ghedaen?
Wi hebben di ghesocht beide gader
Sere bedroeft, ic ende dijn vader.’
Jhesus sprac ter moeder fijn [l. sijn]:
50[regelnummer]
‘En wisti niet dat ic moet zijn
In die dinghen, spade ende vroe,
Die minen vader horen toe?’
Jhesus ghinc mit zijnre moeder thuus,
Ende die meesters bleven confuus.
55[regelnummer]
Ghi hebt ooc horen ghewaghen das
Hoe hi die lazersche ghenas
Ga naar margenoot+ Ende hi verloste, twaren,
| |
[pagina 162]
| |
Die ghene die beseten waren,
Ga naar margenoot+ Ende gheboot den quaden gheesten dat
60[regelnummer]
Si te hant rumen moesten tvat.
Die yechtighe entie crepele met
Ghenas hi al onghelet
Met enen sinen woorde,
Daert volc toe sach ende hoorde;
65[regelnummer]
Die blinde dede hi zien,
Ende zonderlinghe dien
Die blint was gheboren;
Dove dede hi horen
(Ghebenedijt moet hi sijn!);
70[regelnummer]
Vanden watre maecte hi wijn,
Ende broot vanden stene.
Viertich daghe ghemene
Ende viertich nachte vaste hi dat
Hi daer binnen niet en at;
75[regelnummer]
Dode verwecte hi mede,
Ende zonderlinghe so dede
Hi miracle scone ende groot
Aen Lazarum: die doot
Hadde gheweest vier daghe lanc,
80[regelnummer]
Verwecte hi, die lach ende stanc,
Ende leefde zeder langhe stont,
Wel varende ende ghesont.
| |
[pagina 163]
| |
Doe ooc Baptista Jan
Cristum doopte dan,
85[regelnummer]
Sachmen den heilighen gheest claerlike
Op hem in eenre duven ghelike,
Ende een stemme sprac daer scone:
‘Dit is mijn lieve zone,
Daer mi wel in heeft behaecht.’
90[regelnummer]
Aldus so ghewaecht
Ga naar margenoot+ Die scrifture, zonder wanc:
Wat holpe dat ict maecte lanc?
Alle sine werke ende sine woort,
Diemen van hem leest ende hoort,
95[regelnummer]
Van sijnre gheboorten tote zire doot,
En sijn niet dan wondre groot:
Also scriven die ewangelisten,
Die die waerheit niet en misten.
Ga naar margenoot+ Die twee die saghen sijn leven an,
100[regelnummer]
Dat waren Matheus ende Johan,
Want si waren sine jonghers beide,
Ende saghen die waerheide
Van dien datsi screven meest;
Maer Marcus ende Lucas, alsmen leest,
| |
[pagina 164]
| |
105[regelnummer]
En saghen so wel niet zijn leven:
Nochtan hebben sijt bescreven
So ghelijc den andren, diet wel besiet,
Dat luttel discoort of niet.
Ende want ghi alden dach
110[regelnummer]
Uut den ewangelien hoort doen ghewach,
Die die ewangelisten scriven,
So laet ic u die achter bliven,
Ende sal u maken memorie
Van Nichodemus hystorie,
115[regelnummer]
Die hi bescrijft herde scone
Van Cristum, den Gods zone.
|
|